تشویق سفر به روستاها

فرزانه مستاجران

در این مدت که کرونا بسیاری از مشاغل را به ورطه ی نابودی کشاند افراد و اصنافی توانستند اعتراضات خود را به گوش مسئولان برسانند تا تسهیلاتی دریافت کنند. همه به فکر تالار داران بودند و با باز نگه داشتن غیر قانونی تالارها و رستوران ها در شرایط پیک کرونا به بسیاری از آنها کمک کردند تا خود را از ورطه ی ورشکستگی نجات دهند. تورها و آزانس های مسافرتی گرچه بسیار متضرر شدند اما کماکان به کار خود ادامه دادند و باشگاه های ورزشی به صورت نیمه، کارایی داشتند . اما در این بین کسانی که نتوانستند مشکلاتشان را فریاد بزنند محکوم به فنا شدند!

یکی از این اقشار مردم رنج دیده روستاهای توریستی بودند که در سالهای اخیر با از بین رفتن کشاورزی و دامپروری در روستایشان ، تنها منبع درآمدشان توریست هایی بودند که از شهرهای مختلف  و یا حتی کشورهای دیگر  برای بازدید روستا و آثار تاریخی شان  و یا حتی خرید مواد غذایی دست ساز یا  صنایع دستی روستا نشینان حاضر به پرداخت مبالغی بودند اما در این دو سال هیچ توریستی به روستای آنها نرفت و صدای آنها نیز به شهر نرسید.

با شیوع ویروس کرونا، بین جمعیت روستایی و شهری و سکونتگاه‌های روستایی و شهری تفاوت ویژه‌ای دیده نمی‌شود. با این‌ حال، به عنوان یک بحران، ویروس کرونا، تأثیر منفی در اقتصاد روستایی داشته و یا می‌تواند محرک مهم برای نوآوری در مشاغل جدید در نواحی روستایی باشد. در محیط‌های مختلف جغرافیایی، ادراک و شناخت‌های متفاوتی نسبت به این ویروس دیده می‌شود . هر چند کاهش حداکثری تعاملات اجتماعی غیرضروری در نواحی روستایی، شرط اصلی کنترل شیوع کرونا است اما  شیوع ویروس در زمان‌بندی فعالیت کشاورزان، توجه به پس‌انداز، آسیب فعالیت اقامتگاه‏های گردشگری روستایی، و رونق کسب‌وکارهای روستایی، و نیز سرمایه اجتماعی اثر منفی داشته است.

بسیاری از محققان بر این باورند که حتی با پایان یافتن کامل انتشار ویروس کرونا در جهان، تا سال‌ها و حتی دهه‌های بعد، اثرات آن زندگی مردم سراسر جهان، به خصوص روستانشینان را تحت تأثیر قرار خواهد داد. بدیهی است که طی یک دهه اخیر، بسته شدن مراکز اجتماعی و تجاری در روستاها به یک جنبش کلی تبدیل شده بود که شیوع بیماری کووید -۱۹ این رویداد را تشدید کرده است. درک اثرات کووید -۱۹ بر جوامع روستایی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است چرا که می‌تواند پایداری یا نابودی کامل آن‌ها را در پی داشته باشد.

هرچند امیدهایی برای پایان یافتن کرونا در جهان وجود دارد اما این اولین باری نیست که اقتصاد روستاها در معرض خطر قرار گرفته و آخرین بار نیز نخواهد بود به همین دلیل باید با تدابیری اقتصاد و معیشت روستا نشینان را مستحکم کرد .

حرکت برای سرعت بخشیدن به تولیدات سبز و ارگانیک در جوامع روستایی، بسیج و تقویت شبکه محلی و ساختارهای تعاونی برای محو شدن اثار بحران، آماده شدن برای چالش های پیش رو در آینده و افزایش تاب آوری جوامع روستایی،  سرعت بخشیدن به سرمایه گذاری در زیرساخت های دیجیتال و پشتیبانی از سیستم زیست محیطی برای افزایش جذب ابزارهای دیجیتال در مناطق روستایی توسط شرکت های دانش بنیان و استارت آپ ها، تلاش در راستای انطباق بهتر قوانین ملی با ویژگی های جوامع روستایی، آموزش معلمان و متخصصان برای اتخاذ اشکال از راه دور ارائه خدمات، کمک مالی و فنی برای حمایت از پروژه های نوآوری اجتماعی مبتنی بر جامعه و با هدف حمایت از آسیب پذیرترین شهروندان در مناطق روستایی از جمله کودکان، افراد مسن و مهاجران  از جمله فعالیت هایی است که باعث  انعطاف پذیری جوامع روستایی می شود.

حال که در مدت بحران کرونا به فکر روستا نشینان نبودیم حداقل حالا که امیدهایی برای پایان یافت کرونا وجود دارد سعی بر حمایت گردشگری در این مناطق در دوران پسا کرونا داشته باشیم.