هر کس حساس است، جمع کند و برود!

فرزانه مستاجران

در دوران کرونایی بیش از هر چیز به وجود حداکثری افراد پر خطر و حساس در جامعه پی بردیم. قبل از این که کرونا شیوع پیدا کند کمتر فردی را در جامعه می دیدیم که مشکلات حاد و بماری های مزمن داشته باشد البته نه اینکه نباشند بلکه به چشم نمی آمدند زیرا توجهی به این افراد نمی شد اما بعد از شیوع کرونا و اعلام اینکه بیماری کرونا برای افراد پر خطر و حساس بیشتر از گروها های دیگر درد سر ساز شده است، همه ما نسبت به این موضوع حساس شدیم و با اندکی دقت متوجه شدیم اطرافمان لملو از آدم های بیمار و پرخطر است و چه بسا خودمان هم بیمار بودیم ولی به آن اهمیتی نمی دادیم!

گروه های پر خطر به چه کسانی گفته می شود؟ آیا هر بیماری میتواند خود را جز گروه های حساس جامعه بداند؟ گروههای حساس  شامل کودکان ،سالمندان ،بیماران قلبی و ریوی و زنان باردار است. البته این گروه بندی در دوران کرونایی تغییر کرد و افراد دیابتی و بیماران کلیوی ، بیمارن کبدی و بیماری های خاص و نقص سیستم ایمنی بدن و حتی اضافه وزن و چاقی جز این گروه جای گرفت . با این حساب دیگر هیچ فردی در ایران از شر ویروس کرونا و مشکلات آن در امان نیست و کمتر کسی پیدا می شود که هیچ کدام از این مشکلات را نداشته باشد.

این روزها علاوه بر کرونا ،آلودگی هوا هم به جان گروه های پر خطر و حساس افتاده است. سازمان هواشناسی طی اطلاعیه‌ای با اشاره به افزایش آلاینده‌های جوی در استان‌های پر جمعیت مانند تهران و اصفهان نسبت به تردد غیرضروری گروه‌های سنی حساس در سطح شهر هشدار داده است. بر اساس نقشه‌های همدیدی و آینده‌نگری سازمان هواشناسی طی ۵ روز آینده جو پایداری در بیشتر مناطق کشور حاکم است و در شهرهای صنعتی و پر جمعیت با غبار صبحگاهی و افزایش غلظت آلاینده‌ها همراه خواهد بود. این سازمان اثر مخاطره این پدیده را کاهش کیفیت هوا تا حد ناسالم برای گروه‌های حساس و در مناطق آلوده و پر ترافیک تا حد ناسالم برای تمام گروه‌های سنی اعلام و توصیه کرده کودکان، افراد مسن و بیماران تنفسی و قلبی از تردد غیرضروری در سطح شهر خودداری کنند.

اینطور که به نظر میرسد چند مدتی است  همه عوامل دست به دست هم داده اند تا جو کشور برای افراد ناسالم و حساس مناسب نباشد و اگر قرار بود یک نسخه دم دستی و بیهوده برای آن نوشته شود باید می گفتیم” هر کس حساس است، جمع کند و برود!” اما را هعلاج واقعی چیست و چه قدم هایی باید برداشته شود تا مردم عزیز و رنج دیده کشورمان بتوانند در سرزمین خود با آرامش بیشتری زندگی کنند؟

به نظر می رسد عوامل زیادی در عدم سلامتی جامعه ایرانی نقش دارد. مشکلات اقتصادی، گرانی  و در دسترس نبودن خدمات پزشکی برای تمامی اقشار جامعه و در همه جای کشور، نبود نظارت کافی بر سیستم پزشکی کشور و بی اعتمادی مردم به آن،  و چندین عامل دیگر باعث شده درجه سلامتی مردم با درصد پایینی به ثبت برسد .داشتن برنامه مدون و هماهنگ در فرایند درمان بیماران در هر کشوری امری مهم و حیاتی است و کشورهای مختلف دنیا به ویژه کشورهای پیشرفته تلاش کرده اند تا با تدوین برنامه‌ای مشخص و هماهنگ در شبکه بهداشتی و درمانی و جامعه پزشکان خود، خدمات مطلوب و جامعی را به بیماران ارائه دهند و از موازی کاری و تجویز روش های درمانی و دارویی موازی با هم که نتیجه مطلوبی در بر نداشته و در برخی اوقات باعث بروز آسیب های جسمی و روحی به بیماران می شود، پرهیز کنند.اولین قدم در این راستا داشتن پرونده سلامت است. کدام ایرانی امروز پرونده سلامت جامع و به روز شده ای دارد؟