قراربود دولت کوچک سازی شود ولی سفره های مردم را کوچک کردند

به بهانه هفته دفاع مقدس

رئیس خانه صنعت معدن و تجارت ایران

قرار بود دولت کوچک سازی شود ولی سفره های مردم را کوچک کردند

سوء استفاده کنندگان از خون شهدا مطمئنا خیری نمی بینند

سالهاست گفته می شود اقتصاد کشورمان بیمار است و علت نابسامانی ها نیز همین است. سالها از آن جنگ جغرافیایی می گذرد و امروز پیرو جوان درپیکار با جنگ اقتصادیند. اما ذی نفعان نبرد دیروز و امروز چه کسانی هستند؟… بزرگداشت هفته دفاع مقدس بهانه ای بود تا با یکی از فعالان اقتصادی پیرامون موضوعات مختلف مرتبط با این حوزه به گفتگو بنشینیم.

آنچه درادامه می خوانید گفتگوی ما با سید عبدالوهاب سهل آبادی رئیس خانه صنعت معدن و تجارت ایران است:

♦ ابتدا با توجه به اینکه درهفته بزرگداشت دفاع مقدس هستیم دراین باره صحبتی داشته باشید، اینکه به نظرشما چه کسانی از سفره انقلاب و خون شهدا ارتزاق می کنند و چه کسانی درمیدان نبرد اقتصادی امروز رزمنده واقعی هستند؟

فرقی نمی کند که خائنان به خون شهدا فعالان در بخش های دولتی باشند یا خصوصی یا صنعتی و کشاورزی و تاجر و… واقعا آن هایی که به حق خودشان قانع نیستند و به عناوین مختلف دنبال راهکارهایی می روند که از منابع این مملکت سواستفاده کنند، فریب کاران و فرصت طلبان امروز از آن ۸ سال دفاع مقدس هستند. یقینا کارگران و کارفرمایان رزمندگان واقعی جنگ اقتصادی امروز هستند.

کسانی که درزمینه های مختلف تولید دارند، کار می کنند، کارگران در صنایع مختلف خصوصی و دولتی، کارگر و کارفرما، همه این ها که سعی می کنند اقتصاد کشور زمین نخورد، حقیقتا رزمندگان جبهه اقتصادیند. متاسفانه سواستفاده از خون شهدا که در اغلب بخش ها شاهدش هستیم خیانتی آشکار است و مصداق همان را در بحث تولید و نبرد فعلی اقتصاد کشور می بینیم.

دیروز هزاران نفر از جان و مالشان نگذشتند که امروز عده ای در فرصت امنیتی که ایجاد شده بر مال و جان مردم تاخت و تاز کنند و بود نبود مملکت را به تاراج ببرند. از صدقه سر دلاورمردان دیروز و مدافعان امروز وطن کشوری داریم که امن است واز تهاجمات داخلی و خارجی در امان مانده، یقین بدانید هرکسی از این امتیاز و امنیت سواستفاده کرد به خون شهدا خیانت کرده و مطمئنا خیری نمی بیند.

♦ شما اغلب در صحبت هایتان تاکید دارید که دولت از سر سفره اقتصاد پا شود تا اقتصاد کشور جان بگیرد آیا واقعا این کنار کشیدن به نفع اقتصاد خواهد بود و چرا محقق نمی شود؟

البته ما این را هم نمی گوئیم که دولت درامور اقتصادی دخالت نداشته باشد. اما امروز دولت تنومندی در کشور ما هست که درهیچ جای دنیا دولت به این بزرگی نیست. خودش بارسنگینی برای مردم است، هزینه های دولت دارد چه بر سر مردم می آورد.

نتیجه بزرگ بودن دولت فقط فشار مالیاتی است و بعد این فشارها باعث گرانی می شود. ارز چرا انقدرگران می شود اصلا ارز را چه کسانی به بازار می آورند چه کسانی بیرون می برند، خب کار خود دولت است. یک روز گران می کنند و روز دیگر ارز را می برند و می آورند و با این ها هزینه های سنگین دولت را جبران می کنند. بله، دولت ما دولت سنگینی است و قرار براین بود که بعضی از وزارتخانه ها در هم ادغام شوند تا کوچک سازی شود ولی متاسفانه بسیار بزرگ تر هم شد.

یعنی دقیقا سفرها های مردم را کوچک کردند. امروز درهر وزارتخانه ای صدها آدم به عنوان مشاور و معاون دارند کار می کنند، چندین اداره کل در بخش های معاونت ها وجود دارد و نهایتا مردم را بازی می دهند. ببینید ارزاق عمومی مردم چقدر درمضیقه است، قیمت ها به شکلی است که حقوق بگیران خصوصا کارگران بسیار دچار مشکل هستند.

♦ نوع سیستم مدیریتی چه اندازه درایجاد آشفتگی ها یا بالعکس موثر است؟

به طور حتم وجود سیاست های کارآمد و مدبرانه می تواند جلوی فشل بازی ها را بگیرید. شما به ۴ ماه بی صاحبی کلیدی ترین وزارتخانه کشور( صنعت معدن و تجارت) نگاه کنید، تبعاتش درتولید و بازار و اقتصاد را هم که نیاز به تکرار ندارد.

♦ به نظر شما علت عدم معرفی وزیر صمت پس از ۴ ماه چیست؟ آیا لابی های سیاسی درکار است؟

برای من مهم نیست که چرا این کار را می کنند، مهم این است که وزارت صمت که یکی از بزرگترین وزارتخانه های دولت است و امروز سه وزارتخانه در این وزارتخانه ادغام شده، ۴ ماه است که وزیر ندارد علت اصلی را ناهماهنگی دولت می دانم. بالاخره لابی می کنند و هرکسی می خواهد برای مدت کوتاهی هم که شده این رزومه وزیر بودن را درپرونده اش داشته باشد. اما اینکه چرا دولت نمی تواند تصمیم بگیرد به دلیل وجود ناهماهنگی بین هیئت دولت از خود رئیس جمهور گرفته تا معاونینشان و رئیس دفترشان و بقیه است.

♦ چند روز پیش نامه سرگشاده اعتراضی خطاب به آقای روحانی، برای تفویض اختیار وزارت صمت به خانه های صنعت معدن تجارت استانی داده بودید. درباره این بیانیه توضیح بیشتری بفرمائید:

بله درآن بیانیه از آقای رئیس جمهورگلایه مند بودیم که چرا دولت نتوانسته هنوز برای بزرگترین وزارتخانه ای که همه ما دراین حوزه با آن درگیریم وبسیار مشکل ساز شده وزیر معرفی کند. از رئیس جمهور خواستیم تا دربحث تفویض اختیارات همانطور که مکررا هم دنبال کرده ایم بخشی از وظایف وزارت صمت را به تشکل خانه های صنعت معدن سراسر کشور بدهند.

همانگونه که خیلی از وظایف وزارت بازرگانی را به اتحادیه های صنفی دادند و بسیاری از دغدغه های مردم و دولت در این خصوص کم شد. امروز بیش از ۴ میلیون واحد صنفی در سطح کشور است و تماما توسط اتحادیه ها و تشکل های بخش خصوصی که خودشان انتخاب و ارائه می کنند درحال پیگیری است و انضباط بسیار خوبی هم برآن حاکم است. انتظارمان این است که دربخش صنعت هم که حدود ۹۰ هزار واحد صنعتی است، به مسئولیتهای بخش خصوصی واگذار شود.

♦ این تفویض اختیار استانی در بخش تشکل ها چه مزیتی خواهد داشت آیا همچنان با پروسه لابی گری و نارضایتی مواجه نمی شویم؟

ببینید ما درهر استانی بیش از صدها اتحادیه صنفی داریم و زیر نظر اتاق اصنافشان کار می کنند، یک هیئت نظارت بر امور صنفی هم وجود دارد که مرکب از مسئولین هراستانی است و کارشان را انجام می دهند. می گوئیم اگر بعضی از اختیارات به خانه ها تفویض شود هم مردم راضی هستند هم در زمان کمتری خدمات انجام می شود و هم هزینه ها کمتر می شود.

♦ به نظر شما ایران دربازارهای جهانی چه جایگاهی دارد؟

یکی از مشکلاتمان که نمی توانیم بازار دنیا را پیدا کنیم بدقولی هایمان است. یعنی تولید کننده نمی تواند برای مدت طولانی بازاری را درخارج از کشور برای خودش حفظ کند و نماینده ای داشته باشد. چون هرروز اقتصادمان دچار تلاطم هایی است که به تولید کننده ای که بخواهد جایگاهی برای خودش باز کند لطمه می زند.

مثلا شرایط گمرکیمان هرروز تغییر می کند شرایط حمل و نقلمان تغییر می کند. خود این تحریم ها فشار فراوانی به کشور وارد کرده دشمن هم حربه ای دردستش گرفته و دارد به ما ظلم می کند. خب این ها باعث می شود نتوانیم جایگاهمان را در بازارهای جهانی پیدا کنیم.

♦ عدم کیفیت تولیداتمان چقدر دراین پروسه موثر است؟

اتفاقا اینکه نمی توانیم جایگاهی داشته باشیم الان دیگر به دلیل عدم کیفیت نیست. مشکل کیفی تولیداتمان رفع شده کالاهایمان واقعا دارای کیفیت بسیار خوبی شده اند. مشکل اصلیمان ناهماهنگی هاست.

♦ مدتی پیش یکی از نماینده ها گفته است “دولت رویه اش را عوض کند و از تولید کنندهایی که موفق هستند حمایت کند، برای کارخانجات ورشکسته شده هزینه نکند تا کمی از این ورشکستگی خلاص شود” نظرشما دراین باره چیست؟

ببینید، امروز بیش از۴۰ درصد از واحدهای صنعتیمان آنطور که باید موفق نیستند، خب اینطور هم نیست که همه تقصیر را به گردن تولید کننده بیندازیم. تولید کنندگان درچند مرحله آسیب های بزرگی دیدند. هیچ تولید کننده ای نمی خواهد تحریم باشد، درتورم قرار گیرد یا درطرح هدفمند کردن یارانه ها شرکت نکند، ولی آمدند اعلام کردند ۲۵درصد حاصل از درآمد هدفمند کردن به تولید کننده برمی گردد، این ها هیچ کدام انجام نشد و تولید کننده درشرایطی قرار گرفت که هیچ سهمی دراین تقصیر نداشته است.

نمی شود که نماینده مجلس بگوید تولید کننده های ورشکسته را رها کنید. خیر آن ها هم راه دارند، مواظبت دارند. یکی از راههای مواظبت این بود که تولید کننده ای که می تواند چرخ تولیدش را سرعت دهد و کارگرانش را حفظ کند برای مدتی دیونش را نگهداری کنیم و هرروز بار بهره و دیرکرد و جریمه را به آن اضافه نکنیم. بسیاری از تولید کنندگان ما اصل پولی را که از بانک گرفتند شاید دوسه برابرش را به بانک دادند و الان هم چند برابر بدهکارند.

دریاوفایی

روزنامه دو‌‌‌ زبانه اخبار اصفهان