«هر کس به وسعت دید خود»

تعیین روز ۱۴ اسفند ماه به عنوان روز احسان و نیکوکاری در تقویم کشورمان شاید همان تلنگری باشد که لازم است هر چند مدت به ما زده شود تا بیدار شویم . امروز بهانه ای وجود دارد برای ساختن یک لبخندگرم. شاید بگویید این وظیفه دولت است که مردم کشورش را چنان تامین کند که نیاز به کمک من و شما نداشته باشد و مطمئنا درست می گویید.کشوری که پر است از مواهب الهی نباید در هیچ نقطه آن نیازمندی وجود داشته باشد اما بد نیست بدانید مقاصد بشر دوستانه در سراسر دنیا با هر دین و مذهب و سیاستی دنبال می شود و اگر دولت ها در برخی مواقع کوتاهی می کنند ما نباید از همسایه خود غافل شویم. به خصوص مردم ایران که اعتقاد به دین مبین اسلام دارند و در این دین گفته شده اگر همسایه ات شب گرسنه خوابید و شما سیر سر بر بالین گذاشتید گناه کرده اید.از سال ۱۳۶۹ هر سال در اسفند ماه  ، مردم مهربان و نیکوکار کشور ما همزمان با هفته احسان و نیکوکاری در ۱۴ اسفند در همایشی عظیم که تبلور نوع دوستی، نیکوکاری و مهرورزی آنان است دست های پر محبت و عاطفه خویش را بر سر خانواده های نیازمند و کودکانشان می کشند و کمی ها و کاستی های دولت ها را برطرف می کنند به امید اینکه سال بعد دیگر نیازمندی وجود نداشته باشد اما دریغ که همیشه عده ای بالا دست هستند و عده ای به نان شب محتاج و باز این مردم هستند که دست یاری به سوی نیازمندان می برند.

جالب اینجاست که بدانید بیشتر افرادی که جز ثروتمندان کشور محسوب می شوند پولی بابت کمک به نیازمندان نمی دهند و آمار نشان می دهد بیشترین کمک ها را قشر متوسط جامعه انجام می دهند زیرا آنها بیشتر باشرایط فقرا آشنایی دارند و دردشان را می دانند.

البته به غیر از کمکی که به نیازمندان طی جشن نیکوکاری انجام می شود(۱۴تا ۲۱اسفند)، این مراسم باعث می شود فرهنگ احسان و انفاق در جامعه بیدار شود و از مزایای این بیداری می توان به کمک به همنوع و انسجام اجتماعی اشاره کرد.

نوع دوستی و کمک به همنوع از دیدگاه آیین الهی و جهانی اسلام امری ذاتی و فطری است. در واقع خداوند متعال تمایل به کمک کردن به همنوعان را به صورت یک شناخت در قلب هر بشری الهام کرده است.  قرآن مجید اجر و مزد انفاق در راه خدا را هفتصد برابر بیشتر می داند. و نیز می فرماید: «اگر چیزی را در راه او انفاق کنید، خداوند عوض آن را می دهد و جای آن را پر می کند و او بهترین روزی دهندگان است.» همچنین در آیه ای دیگر می فرمایند «تا می توانید تقوای الهی پیشه کنید و گوش دهید و اطاعت نمایید و انفاق کنید که برای شما بهتر است و کسانی که از بخل و حرص خویشتن مصون بمانند، رستگارانند.»

همانطور که گفتیم این کمک کردن ها فقط برای ما و کشور ما نیست که تحریمش کنیم و به نشانه اعتراض از اوضاع سیاسی این عمر خیر را کنار بگذاریم. بر عکس در شرایط اقتصادی سخت بیشتر باید به همنوعانمان کمک کنیم تا این شرایط بگذرد.

در سال ۲۰۱۰ میلادی، ۴۰ میلیاردر آمریکایی متعهد شدند لااقل نصف ثروت خود را برای مقاصد نیکوکاری و بشردوستانه به سازمان‌های غیرانتفاعی و ان جی او ببخشند.

در میان این افراد خیر می‌توان اسامی بیل گیتس، مایکل بلومبرگ، جورج لوکاس، وارن بافت، لری الیسون، پیر امیدیار، و پل آلن را دید.

به هر حال فرصتی پیداشده تا اندکی از روز مرگی خود بیرون بیاییم، هر کس به وسعت دید خود!