مالک یا قاتل؟!

فرزانه مستاجران ماجرای صاحب خانه و مستاجر بر میگردد  به زمانهای بسیار دور و مختص این دوره و کرونا نیست اما در شرایط کرونایی گویی مسئله مستاجر و مالک هم به شکل  غیر قابل حلی رسیده است که قوانین یک شبه و بدون در نظر گرفتن جوانب باعث شده این جریان برای خیلی از خانواده […]

فرزانه مستاجران

ماجرای صاحب خانه و مستاجر بر میگردد  به زمانهای بسیار دور و مختص این دوره و کرونا نیست اما در شرایط کرونایی گویی مسئله مستاجر و مالک هم به شکل  غیر قابل حلی رسیده است که قوانین یک شبه و بدون در نظر گرفتن جوانب باعث شده این جریان برای خیلی از خانواده ها لاینحل شود!

باوجود آنکه بنابر مصوبه ستاد ملی مبارزه با کرونا قرار شد برای جلوگیری از انتقال ویروس مستاجران جابه‌جا نشوند و صاحبخانه‌ها نهایتا با ۲۵درصد افزایش نرخ کرایه، با مستاجران تمدید قرارداد کنند، اما همچنان صاحبخانه‌های بسیاری هستند که بی‌توجه به این مصوبه لازم الاجراء ، مستاجران را در برابر گزینه «تخلیه» یا «دوبرابر شدن نرخ ودیعه و اجاره‌بها» قرار می‌دهند. اما از سوی دیگر برخی از مستاجران هم از شرایط سو استفاده کرده و نه تنها کرایه های خود را به موقع نمی دهند بلکه حاضر به تخلیه هم نیستند و ادعا دارند قانون گفته در شرایط کرونایی جا به جا نشوید در صورتی  که فقط جابه جایی نیست که باعث کرونا می شود، مسافرت، مهمانی و رستوران و … همه جا امکان سرایت بیماری کرونا وجود دارد. اما این مستاجران خوش نشین در حالی که خانه را پر از مهمان کرده اند ! جا به جا نمی شوند چون کرونا هست!

در این بین قانون هیچ حقی به مالک نداده است و حتی اگر  موجر بگوید که خودش در این خانه می‌خواهد بنشیند یا دختر و پسرش ازدواج کرده و قرار است از این خانه استفاده کنند، هیچ‌یک از این فروض تا پایان اعلام وضعیت سفید کرونا در مراجع قضائی مسموع نیست. این چه قانونی است که فرد حق استفاده از خانه خود را ندارد و هیچ تبسره ای برای آن  وجود ندارد؟! در این چند ماه مالکین بسیاری به مراجع قضایی مراجعه کرده اند و خواهان حکم تخلیه مستاجرانشان هستند اما مراجع هیچ جوابی به آنها نمی دهند  . حتی تعدادی از آنها بیان می کردند که خودشان هم مستاجر هستند و به دلیل شرایط بد اقتصادی می خواهند به خانه خود برگردند اما نمی توانند!

تنها در صورتی که  مالک  بخواهد خانه‌اش را بفروشد میتواند حکم تخلیه برای مستاجر بگیرد که   اینجا هم قانون‌گذار برای آن ضمانت اجرا دیده است و گفته اگر صاحبخانه رسما خانه‌اش را فروخت، نه به این معنا که اسناد صوری تهیه کند بلکه در دفتر خانه اسناد رسمی انتقال انجام شود، فرد استعلام شهرداری و… را بگیرد و خانه را بفروشد، مستأجر دو ماه پس از انتقال سند مهلت دارد که آن خانه را در اختیار داشته باشد تا خانه جدید پیدا کند. در قوانین ما برای قاتلین هم حقی قائل شده اند چطور می شود که مالک یک خانه به جرم اینکه  مالک است حق هیچ گونه اعتراضی ندارد؟ اگر کرونا مدت کمی به طول می انجامید میتوانستیم چنین قانونی را قبول کنیم اما اکنون باید فکری هم به حال برخی از مالکانی بشود که خواهان باز پس گیری خانه هایشان از مستاجر هستند.

 شاید قانون گذار در موقع وضع چنین قوانینی،  تنها مالکانی را مد نظر داشته که چندین برج و خانه برای اجاره دارند و موجران بسیاری که مخارج روز مره خود را از همین اجاره بها تامین می کنند را در نظر نگرفته باشد. چه بسیار پیرمردان و پیرزنانی که مخارج داروی خود را از اجاره ملکشان تامین می کنند، آیا در این مدت دارو و دیگر مخارج زندگی ۲۵ درصد رشد داشته که اجاره بها ۲۵ درصد رشد داشته است؟

البته در این مدت مستاجر ها نیز هیچ حمایتی از سوی دولت نشدند و تاکنون ۶۷۸ مستاجر (۰.۲ درصد از مشمولان) تسهیلات ودیعه مسکن را دریافت کرده اند. آن هم به دلیل شرایط سخت واگذاری این تسهیلات!