شکست اقتصادی یک زبانه ها

فرزانه مستاجران

نه تنها در کشور ما بلکه در سراسر جهان  مردم سعی بر یادگیری یک زبان به غیر از زبان مادری دارند و دوست دارند بتوانند با ملل دیگر به وسیله یادگیری زبان های مختلف ارتباط برقرار کنند. در بسیاری از کشور ها دولتها سعی میکنند مردم را در این راستا کمک کنند و برنامه های آموزشی لازم را در دوران تحصیلات به گونه ای جای میدهند که این امر سهل گردد زیرا با مزایای دانستن زبان های مختلف در کشورشان آشنا هستند. طبق گزارش جامعه آماری آمریکا، تقریبا یک پنجم کودکان بالای پنج سال در آمریکا از زبان انگلیسی و یک زبان دوم در خانه استفاده می کنند. حتی  کودکان با والدین ناشنوا از جمله کودکان دوزبانه یا چندزبانه هستند که این امر اهمیت یادگیری زبان های مختلف در آن کشور را مشخص می کند.

اگر بخواهیم از مزایای دو زبانه و یا چند زبانه بودن به مواردی اشاره کنیم باید بگوییم، افراد چندزبانه در مقایسه با افرادی که فقط یک زبان بلد هستند، بیشتر در معرض تجربیات اجتماعی متنوع قرار می گیرند. در نتیجه اشخاص چندزبانه اغلب نظرات و ایده های افراد را بهتر درک می کنند و در ارتباط برقرار کردن با دیگران می توانند تاثیرگذارتر باشند. مهارت های عملکرد اجرایی، توانایی های شناختی و رفتاری است که شامل استدلال، برنامه ریزی و حل مسئله می شود. مطالعات نشان داده است مردم چندزبانه معمولا مهارت های عملکرد اجرایی بهتری در مقایسه با همتایان یک زبانه خودشان دارند. این توانایی ها به ویژه در زمینه مهار احساسات و دقت و نظارت آن ها نمود پیدا می کند. با ارتباط برقرار کردن به زبان های مختلف، بدون شک یک سر و گردن بالاتر از متقاضیانی هستید که فقط به یک زبان صحبت می کنند و قطعا فرصت های شغلی بیشتری در انتظارتان است. جامعه بین المللی کسب و کار توانایی ارتباط برقرار کردن به بیش از یک زبان را “ابزاری ضروری برای ایجاد ارتباط و موفقیت های مالی” می داند. این توانایی باعث می شود شغل بهتری پیدا کنید و درآمد بالاتری داشته باشید.

اما چرا در کشور ما هنوز مردم به درستی نمی توانند با یک زبان دیگر صحبت کنند؟ با وجود هزینه های شخصی فراوانی که در راستای یادگیری زبان در کشور می شود هنوز بسیاری از افراد حتی تحصیل کردگان جامعه ما توانایی برقراری ارتباط با زبانی غیر از فارسی را ندارند و مهم ترین دلیل آن عدم سرمایه گذاری بر روی افراد جامعه از سنین کودکی و خردسالی است . زیرا دوران کودکی و خردسالی مهم ترین زمان برای فراگیری زبان های مختلف است. تحقیقات علمی نشان میدهد ،نوزادان قادر به شناسایی و تشخیص صداهای زبانی مختلفی هستند که در خانواده می شنوند. معمولا پیش از آنکه بتوانند به طور فیزیکی از زبان استفاده کنند، این قابلیت در آن ها وجود دارد. تحقیقات نشان داده است کودکان یک زبانه معمولا می توانند فقط همان زبانی را که در معرض آن قرار گرفتند تشخیص بدهند. این مرحله دقیقا همان جایی است که کودکان چندزبانه یادگیری زبان را شروع می کنند. هر چه کودکان بیشتر در معرض چند زبان قرار بگیرند، عناصر زبان شناسی بیشتری را شناسایی می کنند و تشخیص می دهند.

برای این امر باید کودک در محیط خانوادگی خود با زبان های مختلف آشنا شود و در معرض شنیدن آن قرار گیرد اما متاسفانه والدین آنها نیز توانایی صحبت با دو زبان را ندارند و اگر برنامه ریزی مشخصی برای این حل این چالش نشود نسل های آتی نیز از این مشکل رنج خواهند برد. پس بهتر است مسئولان آموزش و پرورش کشور برای رفع این معضل به والدین آموزش زبان دهند که این کاری بس دشوار است و یا با دادن آگاهی و لوازم ضروری مانند برنامه ها و فایل های لازم به خانواده ها آموزش دهند که نسل آینده را دو زبانه و یا چند زبانه پرورش دهند.