افزایش افسردگی، ثمره مهمانی کرونا

بیماری روان وقتی وضعیت جسمی آن بروز می‌کند حساس می‌شود؛ در نتیجه ترجیح داده می‌شود فرد دچار اختلال روانی ابتدا به روانپزشک مراجعه کند و تشخیص و جهت درمان باید توسط روانپزشک انجام گیرد

یلدا توکلی : تحقیقات نشان داده افرادی که عزیزان خود را در دوران کرونا از دست دادند یا مبتلا به این بیماری شدند بیشتر دچار اختلالات روانی و افسردگی می باشند و در واقع دوران پس از کرونا دوران پر استرسس بوده است .
یک درصد ابتلا مربوط به دوران پسا کرونا
دو سال قرنطینه و زندگی دیجیتالی در روند زندگی و کار و تحصیل اثرات منفی داشته و این مساله آسیب‌زا بود.افسردگی یکی از علل اصلی ناتوانی است، افرادی نیز وجود دارند که در دوران همه گیری کرونا افسردگی را بدون ابتلا به کرونا تجربه کرده‌اند. متخصصان بهداشت روان دلیل این امر را در استرس و اضطراب ناشی از همه گیری ویروس کرونا و خطرات آن می‌دانند. پس نمی‌توان ریشه‌ی افسردگی پس از کرونا را تنها در تاثیر این ویروس بر عملکرد فیزیولوژیکی مغز دانست. حدود ۳۰ درصد مردم در معرض ابتلا به نوعی از اختلالات روانی هستند که نسبت به مطالعات گذشته این اختلالات ۲۱ درصد روند افزایشی داشته که یک درصد ابتلای آن مربوط به دوران پسا کرونا است و متاسفانه اضطراب ۳۳ درصد و افسردگی بیش از ۲۰ درصد در جامعه شیوع یافته است.
اضطراب ملی به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته است
در سال‌های قبل از کرونا ۲۳.۶ درصد افراد ۱۵ تا ۶۴ ساله دچار یک یا چند اختلال روان‌شناختی بوده اند اما در حال حاضر ۳۴.۳ درصد مردم یعنی از چهار نفر یک نفر نیاز به خدمات فردی، روانشناختی و روانپزشکی دارند.در واقع اضطراب ملی به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته و این امر آرامش جامعه را تحت تأثیر قرار داده است. در کنار اضطراب ملی، فعالیت‌های جمعی کاهش و تنهایی و افسردگی در جامعه افزایش یافته و به دلیل ابهامات، مشکلات معیشتی، شایعات، فضای مجازی افسار گسیخته و سیاه‌نمایی‌های غیرمعمول ناایمنی روانی در جامعه افزایش داشته است.
اشتغال و مسکن مهمترین مولفه‌ برای افزایش امید و نشاط
سید وحید شریعت، رئیس انجمن روانپزشکان ایران است وی میزان افسردگی را در زنان، افراد بیکار شده و بیسواد بیشتر برشمرد و ادامه داد: بر اساس مطالعات کشوری، شیوع اختلالات روانی در استان تهران۳۷ درصد بوده که دلایل مختلف در بروز آن نقش دارد. رئیس انجمن روانپزشکان ایران گفت: برای سلامت روان مهمترین عوامل، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی هستند ،اشتغال و مسکن و سرمایه اجتماعی مهمترین مولفه‌ها برای افزایش امید و نشاط در جامعه می‌شود و در ارتقای سلامت روان بسیار موثر هستند. وی افزود: خودکشی چهارمین عامل مرگ‌ومیر در بین گروه سنی ۱۵ تا ۲۹ سال در جهان است. افراد مبتلا به بیماری‌های روانی شدید به علت شرایط جسمی قابل‌پیشگیری، زودتر از موعد حتی دو دهه زودتر می‌میرند.
فقر ، خشونت و نابرابری و ابتلا به اختلال روان
حمید پیروی مسئول مرکز مشاوره دانشگاه علوم پزشکی ایران است وب با بیان اینکه در هر زمان، مجموعه متنوعی از عوامل فردی، خانوادگی، اجتماعی و ساختاری ممکن است برای محافظت یا تضعیف سلامت روان ترکیب شوند، اظهار کرد: اگرچه اکثر مردم انعطاف‌پذیر هستند، اما افرادی که در معرض شرایط نامطلوب از جمله فقر، خشونت، ناتوانی و نابرابری هستند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلال‌روان قرار دارند.پیروی همچنین گفت: در هر زمان، مجموعه متنوعی از عوامل فردی، خانوادگی، اجتماعی و ساختاری ممکن است برای محافظت یا تضعیف سلامت روان ترکیب شوند و اگرچه اکثر مردم انعطاف‌پذیر هستند، اما افرادی که در معرض شرایط نامطلوب ازجمله فقر، خشونت، ناتوانی و نابرابری هستند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلال روان قرار دارند. وی بابیان اینکه خدمات درمانی یا مشاوره‌ای به مبتلایان اختلال روان هنگام ارائه اغلب از نظر کیفیت ضعیف است، افزود: به‌عنوان‌مثال، فقط ۲۹ درصد افراد مبتلا به روان‌پریشی و تنها یک‌سوم از افراد مبتلا به افسردگی، مراقبت‌های رسمی از سلامت روان دریافت می‌کنند. افراد مبتلا به اختلالات روان به حمایت اجتماعی ازجمله حمایت در توسعه و حفظ روابط شخصی، خانوادگی و اجتماعی نیاز دارند و ممکن است برای برنامه‌های آموزشی، اشتغال، مسکن و مشارکت در فعالیت‌های معنادار دیگر به حمایت نیاز داشته باشند.
در خصوص مشکلات روان خط کشی دقیقی نداریم
مجید صادقی، رئیس سابق انجمن روانپزشکان ایران نیزبا اشاره به نقش‌های متفاوت اختلالات روان در افراد، گفت: مشکلات روان بسته به شرایط و و وضعیت دارد و خط کشی دقیقی نداریم و عوامل اجتماعی در آن دخالت دارد.وی ادامه داد:‌خیلی افراد دارای علائم روانی با علائم جسمی به روانپزشک مراجعه می‌کنند.بیماری روان وقتی وضعیت جسمی آن بروز می‌کند حساس می‌شود؛ در نتیجه ترجیح داده می‌شود فرد دچار اختلال روانی ابتدا به روانپزشک مراجعه کند و تشخیص و جهت درمان باید توسط روانپزشک انجام گیرد.