افتخارآفرینی معلولان بیشتر از معمولان!

افتخارآفرینی معلولان بیشتر از معمولان!
فرزانه مستاجران

-آیا تا کنون از خود پرسیده اید که چرا ورزشکاران پارا المپیک کشور ما بیشتر از ورزشکاران معمولی کشورمان در المپیک و دیگر مسابقات مدال آوری
می کنند؟ نبود امکانات کامل یکی از دلایلی است که تمامی ورزشکاران جهانی کشورمان همیشه از آن یاد کرده اند، اما آیا این نبود امکانات برای ورزشکاران معلول کشورمان وجود ندارد؟ مسلما وجود دارد و خیلی هم بیشتر از دیگران از نبود امکانات رنج می برند. در جامعه ای که حتی پیاده روهای آن برای عبور و مرور یک معلول مناسب نیست چگونه انتظار داریم ورزشکاران معلولش از بی امکاناتی رنج نبرند؟ پس دلیل این همه مدال چیست؟
– معلولیت یکی از عوامل شکست روحی است.در دنیای امروز مشکلات روحی- روانی بسیار حاد و طاقت‌فرسا شده است. تمامی افراد جوامع مختلف به نحوی درگیر مشکلات روحی- روانی‌، افسردگی‌، نومیدی و هرگونه مشکل خاص خود هستند. حال در این بین افرادی نیز هستند که علاوه بر مشکلات روحی‌، مشکلات جسمی و حرکتی نیز دارند.
آری معلولان علاوه بر تمامی مشکلات و حوادث زندگی‌، مشکلات جسمی را نیز تحمل می‌کنند. همین نکته مهم‌ترین مبحث در مورد اعتماد به نفس و تقویت روحیه برای ادامه زندگی است.
اگر فرد معلول روحیه زندگی کردن و امید خود را از دست بدهد نمی‌توان توقع داشت که زندگی سالم و سرشار از آرامشی داشته باشد.
گاهی اوقات مسائل و مشکلات مختلف دست به دست هم داده و در تضعیف روحیه فرد معلول موثر واقع می‌شوند.
به‌عنوان مثال نگاه‌های مردم، دید غلط جامعه نسبت به افراد معلول، حس ترحم دیگران، مشکلات زندگی و معضلات رفت‌وآمد، کمبود امکانات رفاهی و مناسب برای این قشر از جامعه و همه اینگونه مشکلات و عوامل که قسمت عمده‌ای از زندگی معلولان را شامل می‌شود موجب کاهش اراده و تضعیف روحیه فرد می‌شوند.
اما در ایران این جریان کاملا متفاوت است. در دوران هشت سال دفاع مقدس افراد زیادی در جنگ مصدوم و معلول شدند اما این معلولیت نه تنها برای این افراد در جامعه مشکل ساز نشد بلکه با گرفتن لقب جانباز ، معلولین جنگ جزو افتخارات کشور به حساب می آیند و مطمئنا این روحیه و این تفاوت در طرز نگرش به معلولین جامعه باعث شد آنان روحیه مضاعف بدست آورند و همچنان در تمامی عرصه ها قهرمان میدان باشند.
به مدد وجود چنین افرادی در جامعه روحیه دیگر معلولین که در جنگ هم نبوده اند با معلولین دیگر کشورها متفاوت است و به همین خاطر همیشه پارا المپیک ما مدال آفرین تر از رقابت های افراد معمولی ما بوده است.
-هر ساله در جهان یک روز به عنوان روز جهانی معلول شناخته می شود. سوم دسامبر یا همان ۱۲ آذر از سوی سازمان ملل متحد در سال ۱۹۲۲ به عنوان روز جهانی معلولان انتخاب شده است.
در ایران نیز این روز را گرامی می داریم تا یادمان باشد در صد زیادی از افراد جامعه یمان به دلایل مختلف از معلولیت رنج می برند.
اینان هر کجا که باشند و در هر نقطه‌ای از دنیا که به سر برند به دلیل موانع ظاهری و یا اجتماعی با محدودیتهایی در زندگی خود مواجه می‌شوند.
اما این مشکلات نباید مانعی باشد تا معلولان از زندگی اجتماعی کنار بروند.معلولان باید فرصت یابند تا استعدادهای خلاّق هنری و فکری خود را رشد داده و آن را نه تنها برای منافع خود، بلکه برای غنی سازی جامعه به کار گیرند.
به این منظور، باید دسترسی آنان برای مشارکت در فعالیت های فرهنگی تضمین شود.
همانطور که این افراد توانسته اند در ورزش و در سطح جهان خود را اثبات کنند در دیگر عرصه ها نیز باید به آنان میدان داده شود .
یک معلول به جز درد معلولیت که درد کمی نیست نباید هیچ مشکل دیگر اعم از اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی داشته باشد.