رکاب زنی راهی که کلان شهرها باید بروند

      با نگاهی اجمالی به توسعه و رشد فزاینده شهرها در دهه‌های اخیر می‌توان گفت اولین کاربری که نقش موثری بر تکوین و ساخت شهر دارد، سیستم حمل و نقل درون شهری است و در حقیقت پیچیده‌ترین شبکه در کالبد فیزیکی شهر همانا وجود شبکه راهها و معابر به هم تنیده بوده که […]

 

 

 

با نگاهی اجمالی به توسعه و رشد فزاینده شهرها در دهه‌های اخیر می‌توان گفت اولین کاربری که نقش موثری بر تکوین و ساخت شهر دارد، سیستم حمل و نقل درون شهری است و در حقیقت پیچیده‌ترین شبکه در کالبد فیزیکی شهر همانا وجود شبکه راهها و معابر به هم تنیده بوده که این کاربری عمده‌ترین ودرصورت بررسی بالاترین استفاده را درحمل و نقل مسافر و کالا در سطح شهر دارد.

به عبارتی به واسطه این معابرکه شامل بزرگ راههای درون شهرها، راههای درجه اول، راههای درجه دو و سه و نیز دسترسی‌های درون مناطق و محلات از جمله معابر فرعی می‌باشد کلیه مراسلات و جابجایی‌ها در این شبکه‌ها انجام می‌شود. شبکه درون شهری به لحاظ گستردگی تا حدود ۳۰ درصد فضای شهر را اشغال می‌کند هر چقدر این شبکه، اصولی و با رعایت استانداردهای شهرسازی طراحی شود؛ بر روانسازی ترافیک و حمل و نقل شهری تأثیر عمیقی گذاشته و بواسطه این کاربری دسترسی به تمام مناطق، نواحی و محلات عملی می‌شود. در ضمن پیچیده‌ترین کاربری در تقسیمات انواع کاربری‌های درون شهری شامل کاربری شبکه حمل و نقل درون شهری است که هر اندازه شهرها بزرگتر می‌شوند و به کلان‌شهر، مادر شهر و مترو پلیس تبدیل می‌شوند، پیچیدگی آنها نیز مضاعف گردیده و شکل و فرم شبکه راهها در درون شهرها دچار تغییر و دگرگونی می‌شود.

 در سالهای اخیر با توجه به چالشهای ترافیکی رو به گسترش قرن حاضر همه روز شاهد روانسازی شبکه حمل و نقل در درون شهرها هستیم که بطور مثال می‌توان به تقاطع‌های غیر هم سطح، طراحی و اجرا شده در شبکه معابر شهری در سطح کلان شهرها اشاره داشت.

دربخش دیگروسایل نقلیه‌ای وجود دارند که درسده گذشته جزو وسایل نقلیه پرطرفدار در شهرها بوده و جهت راه اندازی آن سوخت مورد نیاز نمی‌باشد و نیروی مکانیکی به طور مستقیم به نیروی حرکتی تبدیل می‌گردد.

از جمله این وسایل انواع دوچرخه‌ها می‌باشد که این وسایل به لحاظ حجم کم، قابلیت حمل مسافر را دارا بوده ولی به جهت حمل کالا کاربرد کمتری را داشته است. این وسایل در مسافت‌های طولانی درون و برون شهری به لحاظ داشتن رابطه مستقیم با دوچرخه سوار کاربرد کمتری دارد ولی در مسافت‌های کوتاه درون شهری در بافت ناحیه‌ای و محله‌ای دارای قابلیت بسیار بالای دسترسی بوده و جابجایی مسافر در این مناطق براحتی و آسان و بدون هزینه انجام می‌پذیرد، به همین دلایل است که رکاب زنی راهی که کلان شهرها باید بروند.