نقطه عطف در گردشگری ایران

با شروع فصل پاییز و پایان تابستان مسافرت های تابستانی نیز تمام شده و جاده ها و شهر های توریست پذیر بی رونق شده است . شاید مهر همیشه فصلی بود برای افرادی که می خواهند مسافرت ارزان قیمت تری داشته باشند چون در این ماه هتل ها و مسافرخانه ها با کمبود مشتری رو به رو هستند و برای جذب مردم حاضر به دادن تخفیف های خوبی بودند اما امسال داستان جور دیگری رقم خورده و هنوز مکان های گردشگری پر است از مسافر.

نقطه عطف در گردشگری ایران

با این تفاوت که این مسافران ایرانی نیستند و از کشور های همجوار به ایران برای گردشگری آمده اند. مسافرانی که اکثرا عرب زبان هستند و به دلیل افت شدید ارزش پول ایران به راحتی به کشور ما آمده اند و در حال گردش هستند. حال دو مساله وجود دارد. اول اینکه چرا باید ارزش پول کشورمان به قدری کاهش یابد که یک مسافرت چند روزه به ایران و استفاده از بهترین امکانات تقریبا برای آنها رایگان باشد و دومین مساله این است که چرا نباید خدمات گردشگری برای ایرانی ها و مسافران دیگر کشورها تفاوت قیمت داشته باشد؟
همانگونه که می دانید گردشگری به عنوان صنعتی درآمدزا مورد توجه بسیاری از دولت ها قرار گرفته است. اما به اشتباه بسیاری از آنها این صنعت را راهی سریع و آسان برای توسعه می دانند و این در حالی است که به تاثیرات مثبت و منفی آن توجهی نمی کنند. این بی توجهی در بسیاری موارد اثرات مخرب جبران ناپذیری را از خود بر جای می گذارد و جامعه دچار بحران های جدی می شود.
توسعه نادرست گردشگری، تعارضات و سوء تفاهمات بین فرهنگ ها را افزایش می دهد. با ورود بی رویه گردشگران، این تصور برای مردم محلی پیش
می آید که منابع آنها در حال تمام شدن و از بین رفتن است و نوعی حس استثمارشدگی به وجود می آورد.
توجه گردشگران به یک قومیت خاص در مقصد، موجب ایجاد قومیت های مستقل و اصطلاحا درون بوم ها می شود. مردم سعی می کنند رفتار گردشگران را تقلید کنند و نوعی تهاجم فرهنگی، ایجاد می گردد.
فرهنگ مردم محلی به یک منبع درآمد تبدیل می شود و اصالت مقصد را در خطر جدی قرار می دهد. البته این مطالب را نگفتیم برای اینکه گردشگری و رواج آن را نقض کنیم زیرا گردشگری در ایران آنقدر کم است که شاید تا چندین برابر گردشگران امسال نیز نمی تواند تاثیر خاصی بر اقتصاد گردشگری در ایران بگذارد اما بد نیست اگر اکنون با شرایط موجود نقطه عطفی برای ورود گردشگر به ایران به وجود آمده است از همین ابتدا پایه ها و اصول این کار صحیح بنا شود تا چند سال دیگر حسرت این روزها نیز خورده نشود و فرصت بدست آمده به یک تهدید تبدیل نشود.
با وجود توسعه گردشگری در جهان به خصوص در کشورهای پیشرفته امروزه جهانیان به این نتیجه رسیده اند که گردشگری برای جامعه میزبان هم هزینه و هم منفعت اقتصادی و غیر اقتصادی را به همراه دارد.
در خصوص منافع گردشگری جای هیج گونه تریدی نیست. اما این بدان معنا نیست که گردشگری پدیده ای ایده آل است. حتی طرفداران گردشگری، نیز بر این نظرند که گردشگری موهبت الهی ایده آلی نیست و منافع و معایبی دارد که اندازه آنها یکسان نیست.
بسیاری از هزینه های اجتماعی را نمی توان به سادگی اندازه گرفت، حتی می توان گفت سنجش آنها غیر ممکن است.
به همین دلیل لازم است در همین ابتدای امر که شاید گردشگری در حال رونق گرفتن در کشور است تحقیقات علمی و دانشگاهی در مورد همه جنبه های این پدیده انجام شود دانشجویان و مجریان گردشگری باید درک روشنی از تاثیرات مطلوب و نامطلوب گردشگری در کیفیت زندگی مردم یک منطقه یا کشور داشته باشند.
جنبه های مطلوب کدام اند؟ جنبه های نامطلوب کدام اند؟ به امید روزی که حسرت این روز را نخوریم.