در وین چه کسی راست میگوید؟!

فرزانه مستاجران

این روزها رفت و آمد ها در کشور افزایش یافته و بهانه ی تمامی این آمد و شدها مذاکرات دوباره بین ایران با کشورهای منتخب بر سر انرژی هسته ای و تحریم ها است. مطمئنا نتیجه این مذاکرات حتی اگر مثبت هم باشد نمیتواند واکنش هایی که مردم در سال ۱ بعد از توافق ایران با گروه ۵+۱ داشتند را یکبار دیگر تداعی کند. مردم ما اینبار به خیابان ها نخواهند آمد و رقص با پرچم آمریکا نخواهند کرد زیرا میدانند حتی اگر قوی ترین توافقات هم به وجود آید ،کشوری همچون آمریکا میتواند آن را نادیده بگیرد و ترامپ های زیادی در جهان وجود دارند که بی توجه به هر توافقی برجام ها را پاره کنند و دور بریزند! اینبار مردم ما بی اعتمادتر از همیشه اخبار مذاکرات را پیگیری می کنند و توقع دارند مسئولان تعهدات محکم تری را امضا کنند تا هرکس از راه می رسد نتواند نا دیده اش بگیرد! اما به راستی چه کسی در کشور مسئول راستی آزمایی این تعهدات است؟

گفته می شود راستی آزمایی لغو تحریم ها طبق قانون به عهده مجلس است. در روزهای گذشته  برخی نمایندگان مجلس اعلام کرده اند که فارغ از هر نتیجه ای که مذاکرات وین داشته باشد، اساس راستی آزمایی اقدامات آمریکایی ها باید توسط مجلس صورت گیرد و دولت صلاحیت راستی آزمایی در این حوزه را ندارد.

رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس نیز اعلام کرده تفاوت عمده مجلس یازدهم با مجالس دهم و نهم این است که توجه اصلی آن به اقتصاد، معیشت و عزت و استقلال کشور است، لذا من به‌صراحت عرض می‌کنم که دیگر اجازه نمی‌دهیم که اروپایی‌ها و آمریکا بار دیگر همچون برجام، به‌شکل یکطرفه گران‌فروشی کنند و بگویند که کار تمام است. ما از تجربه گذشته یعنی از سال ۸۲ و نه‌تنها برجام استفاده می‌کنیم، تجربه‌ای که به ما گوشزد می‌کند هرگاه به خواسته‌های غربی‌ها تن دادیم، آنها طناب دار را خیلی سفت و سخت‌تر دور گردن ما انداختند و ملت را تحت فشار اقتصادی قرار دادند.بنابراین اقداماتی که آمریکایی‌ها انجام می‌دهند باید مورد راستی‌آزمایی دقیق مجلس قرار گیرد و همان‌طور که در گزارش تحلیلی اخیر مرکز پژوهش‌ها نیز بیان شد، راستی‌آزمایی از اقدامات آمریکا در لغو تحریم‌ها سه تا ۶ ماه به‌طول می‌انجامد.

عادی شدن روابط کامل بانکی، رفع کامل موانع صادرات، فروش کامل نفت و فراورده‌های نفتی ایران و برگشت کامل و سریع ارز منابع حاصل از فروش. از شاخص های راستی آزمایی اعلام شده از سوی مجلس است. دولت موظف شده است گزارش اقدام‌های انجام شده در موضوع رفع تحریم‌ها را به مجلس گزارش کرده و پس از آن، کمیسیون‌های منتخب مجلس، ارزیابی خود را در رابطه با گزارش دولت تدوین کنند. تجمیع محتوای این دو ماده، دلالت بر آن دارد که رفع تحریم‌های ایران باید همراه با انتفاع اقتصادی باشد و این انتفاع باید به‌صورت دقیق و سنجش‌پذیر مورد راستی‌آزمایی قرار گیرد.

گفته می شود مهمترین مسئله دور اول نشست وین اختلاف‌نظر درباره «رفع تحریم‌‌ها و راستی‌آزمایی» بود. ایران آماده پایبندی کامل به برجام است و فهرست اقدامات هسته‌‌ای آن مشخص و شفاف است ولی در طرف مقابل، آمریکا اراده سیاسی برای رفع کامل تحریم‌‌ها را نداشته و اتفاق نظر درباره فهرست اقداماتی که این کشور برای بازگشت به برجام باید انجام بدهد، وجود ندارد. مهمترین آسیب در مرحله کنونی، تعجیل در به سرانجام رسیدن مذاکرات و تأثیرپذیری از فضاسازی آمریکاست.

البته از سوی دیگر نباید اجازه داد روند مذاکرات فرسایشی شود تا کشورهای دیگر از این روند استفاده کنند و به ایران ضربه های اقتصادی و سیاسی بیشتری وارد کنند و البته توجه همه مسئولان به این امر معطوف شود و بیش از پیش مشکلات داخلی  و مثل همیشه مردم فراموش شوند.