تغییر مدیران در پسا کرونا

فرزانه مستاجران حالا که کرونا در برخی از نقاط جهان فروکش کرده و در ایران نیز روند واکسیناسیون اندکی بهبود پیدا کرده است ، کمی میتوان به رویای روزهای پس از کرونا اندیشید و تصور کرد دنیا چطور خواهد شد؟! مطمئنا دنیای شیرین تری در انتظار همه ی مردم جهان خواهد بود. هنگامی که همه‌گیری […]

فرزانه مستاجران

حالا که کرونا در برخی از نقاط جهان فروکش کرده و در ایران نیز روند واکسیناسیون اندکی بهبود پیدا کرده است ، کمی میتوان به رویای روزهای پس از کرونا اندیشید و تصور کرد دنیا چطور خواهد شد؟! مطمئنا دنیای شیرین تری در انتظار همه ی مردم جهان خواهد بود.

هنگامی که همه‌گیری آغاز شد، افرادی که قبلا چند بحران را تجربه کرده بودند به ما یادآوری کردند،این نیز خواهد گذشت. حتی اگر با توجه به میزان آسیب کووید-۱۹ در سراسر جهان تصور آن دشوار بوده باشد، این حس وجود دارد که پیش‌بینی آنها درست بوده است. اما کسب و کارها به چه سویی خواهند رفت و چه تغییراتی در انتظار دنیای کسب و کار است؟ آیا برای آن روزها اماده اید؟

در مدتی که کرونا کسب و کار ها را وادار به تغییراتی مهم و آنی کرد ، تمام دنیا متوجه شد که میتوان به گونه ای دیگر نیز کار کرد. مثلا دور کاری یکی از گزینه هایی بود که کمتر مدیری به آن اعتماد داشت . خود من به دلیل تمایل به دور کاری سالهاست از بیمه محروم هستم ! ولی کرونا نشان داد برخی در خانه بهتر از محل کاری که پر از استرس است و شرایط به خوبی برای کارکنان محیا نیست ، بازدهی دارند.

همچنین در بسیاری از شرکت ها بزرگ و جهانی بعد از پاندمی کرونا تصمیم بر این شد که مدیران منعطف تری به کار گیرند زیرا ثابت شد که مدیران منعطفی که در این مدت در کمترین زمان خود و قوانینشان را با شرایط منطبق کردند توانستند به موفقیت های بزرگی نائل شوند.

براساس نظرسنجی‌های معتبر جهانی بسیاری از کارمندان تصمیم دارند دورکاری را برای همیشه ادامه ‌دهند. به غیر از دورکاری، توقع برای بازسازی فرهنگ سازمانی، نیاز به نیروهای زود واکنش به تغییرات محیطی و همچنین تحول در نقش مدیران ارشد، سه تصویر از آینده شرکت‌ها است.

آنچه مسلم است تغییرات در زمینه کسب و کارها و ارتباطات آنها با مردم در دنیای واقعی است. برای موفقیت در دوران پسا کرونا، کسب‌وکارها باید معماری اجتماعی خود را تقویت کنند

بحران‌های سال گذشته از جمله همه‌گیری و نقطه عطف بی‌عدالتی اجتماعی نوعی شکست فرهنگی را برای شرکت‌ها ایجاد کرده است. کارمندان و سایر ذی‌نفعان از رهبران سازمانی تقاضا دارند به گفته‌های خود عمل کنند و شعارهایی بدهند که عینی و قابل لمس باشند.برای این کار شرکت ها نیازمند مدیران و کارمندان چابک هستند.  افرادی که قادرند چیزهای جدیدی را سریعا بیاموزند و اگر لازم باشد آنها را به همان سرعت از یاد ببرند. این افراد همیشه در جست‌وجوی ایده‌ها و نظرات جدید هستند آنها همیشه اعتبار فرضیات از جمله خودشان را،برای ساختن فرضیه‌هایی برای بهترین برنامه زیرسوال می‌برند.

مسئله ای که در کشور ما کمتر دیده می شود زیرا برخی  مدیران فکر می کنند نظر آنها وحی منزل است و هر کس بر طبق نظر آنها عمل نکند محکوم به حذف شدن و حاشیه نشینی می شود.

 در دوران پاندمی کرونا، تراژدی ناگفته‌ای رخ داده است اما روزنه امیدی نیز وجود داشته است و این نور امید باعث می‌شود احساس کنیم که این روزها کمی روشن‌تر شده است.

اما این روشنایی تنها برای کشورهایی قابل روئیت است که شرایط و زیر ساخت ها برای تغییر پیرامون خود را فراهم کنند نه اینکه افرد با افکار پوسیده همچنان بر  منتظر هستند تا کرونا تمام شود و همان رویه قبل را ادامه دهند. دنیا بعد از کرونا به افکار تازه احتیاج دارد افکاری که میتواند در اثر تحول در مدیران قبلی رخ دهد و یا اینکه با تعویض مدیران گذشته باید به این مهم دست یافت.