زورگیرانی که دست از پا درازتر به دام پلیس افتادند

بر اساس قوانین ، زورگیری جرم و مجازات قطعی در انتظار مجرمانِ زورگیر است؛ اما در این بین یک سئوال پیش می آید چرا با علمِ به این موضوع باز هم یک عده با در دست داشتن سلاح و ایجاد رعب و وحشت در مکان های مختلف، خصوصی و عمومی چنین رفتار وحشیانه ای از خود بروز می دهند؟ از قانون و مجریان قانون نمی هراسند؟

هرچند می بینیم برخورد پلیس با زورگیران و سارقان به عنوان هنجارشکنانی که امنیت و آرامش مردم را بر هم می زنند، بدون مماشات بوده و حتی در لحظه با آن ها برخورد شده اما تکرار این گونه سرقت ها و زورگیری های نشان می دهد یک جای کار لَنگ است.

زورگیران اتوبان صدر پس از اقدام وحشیانه زورگیری از یک شهروند و پس از متواری شدن از محل، هیچگونه ردی از خود به جای نگذاشته بودند و به گمان اینکه پلیس هم سرنخی از آن ها نخواهد یافت با خیال خام خود در محلی مخفی شده بودند اما پلیس طی ۲۴ ساعت هویت این افراد را شناسایی کرد و زورگیران دست از پا درازتر در دام پلیس گرفتار شدند.

درنظر گرفتن اشد مجازات و برخورد بدون اغماض دستگاه های متولی از جمله دستگاه قضا با این افراد و … از جمله مطالباتی بود که مردم پس از دستگیری زورگیران از پلیس خواستار شدند؛ ضمن اینکه از سرعت عمل پلیس در شناسایی و دستگیری زورگیران نیز قدردانی کردند ؛ این سئوال نیز اذهان عمومی را به خود مشغول کرد چرا زورگیران با سن کم بارها مرتکب جرم شده، از سوی پلیس دستگیر می شوند اما متنبه نمی شوند؟

حال که موضوع تشدید برخورد با سرقت به عنوان مطالبه جدی مردم است؛ علاوه بر دستگاه قضا بایستی به عنوان مدعی العموم به صورت جدی و قاطعانه به این موضوع ورود پیدا کند چراکه مطالبه قاطبه مردم از دستگاه قضا اشد مجازات برای زورگیران خصوصا زورگیران اتوبان صدر است؛ به هر میزان که دستگاه قضا در کنار پلیس در برخورد با این هنجارشکنان بدون مماشات وارد شود قطعا در ارتقاء احساس امنیت و آرامش جامعه نتایج موثری از جمله افزایش سرمایه های اجتماعی را به دنبال خواهد داشت.