دیوار بین پاکستان و ایران…

در خبرهای دیروز آمده بود که پاکستانی ها خواستار ترانزیت کالا از خاک ایران به آسیای مرکزی شده اند وخواسته اند ایرانی ها  مجوز ترانزیت کالاهای پاکستانی را از طریق مرز زمینی به روسیه، کشورهای آسیای مرکزی و خاورمیانه صادر کند. اما چرا باید ایران چنین مجوزی برای پاکستان صادر کند؟ به نظر شما با این سابقه شهید شدن جوانان ما به دست تروریست های پاکستانی بهتر نیست بین ایران و پاکستان یک دیوار بکشیم تا اینکه با آنها سر میز گفتمان بنشینیم و معامله کنیم. ضمن اینکه هر معامله دو سر دارد. پاکستانی ها با ترانزیت از ایران راه خود را به بازار های عربی و اروپایی نصف می کنند و چه بسا بازار ایران را هم در این کشورها بگیرند. در ازای آن چه مزیتی برای کشور ما قائل هستند جز اینکه رودخانه های خود را که چندین سال بودبه ایران می آمد را هم بستند و مدام تروریست های پناه گرفته در این کشور به خاک ما و جوانان ما تعرض می کنند؟!

در سال های گذشته تا حدود ۴ سال پیش کالاها ی پاکستانی ها  از بلوچستان از طریق کوتاه ترین مسیر زمینی در ایران صادر می شد ولی به خاطر اعمال محدودیت برای صدور مجوز ترانزیت برای پاکستان، صادر کنندگان کالا مجبور شدند از دریا استفاده کنند ولی مسیر دریایی گران است. حال دوباره درخواست کرده اند با ایران در این باره مذاکره کنند. صد البته که مذاکره در هیچ موردی عیب نیست اما به شرط اینکه مذاکره کنندگان منافع هر دو طرف را در نظر بگیرند. مسلما ایران و پاکستان می توانند به دلیل هم مرز بودن منافع اقتصادی زیادی به هم برسانند اما در قبال این منفعت ها دو طرف باید کلیه حقوق همدیگر را رعایت کنند. هنوز یک ماه از شهید شدن ۲۷ جوان ایرانی در سیستان و بلوچستان به دست تروریست های پاکستانی نگذشته است و مردم ایران از مسئولینشان توقع دارند ضمن انتقام خون این جوانان ، از خطرات احتمالی آینده جلوگیری کنند و الا همان بهتر که با پاکستان رابطه نداشته باشیم.

البته این را هم باید متذکر شد که در حال حاضر دولت اسلامی پاکستان هم توان مقابله با تروریست های خود را ندارد زیرا هزینه های هنگفتی از کشورهای سلطه گر به این گروه های تروریستی در تمام دنیا منتقل می شود و خود پاکستانی ها هم به دلیل وجود چنین تروریست هایی در کشورشان از امنیت برخوردار نیستند و نمی توانند به فعالیت های اقتصادی زیادی بپردازند.

ایران و پاکستان از دیرباز تمام تلاش‌های خود را برای ایجاد روابط فراملى اعم از اقتصادى، سیاسى و فرهنگی به کار گرفتند تا با ایجاد جو همکارى حسنه میان دولت‌ها، از سطح تعارضات و مناقشات بین یکدیگر در شرایط خاص کاسته شود.کشور پاکستان حدود ۹۳۰کیلومتر مرز مشترک با ایران دارد و از بسیاری جنبه های فرهنگی و دینی قرابت هایی بین این دو کشور وجود دارد.

اما متاسفانه افزایش تهدیدات امنیتى ناشى از پدیده تروریسم به ویژه اقدامات گروه‌هاى افراطى و تکفیرى در شبه قاره هند، تهدیدهاى مشترکى براى امنیت ملى ایران و پاکستان و همچنین ثبات امنیتى منطقه محسوب می‌شود.

در حمله اخیر تروریست های ساکن پاکستان به ایران، مسئولین ایرانی تهدید کردند که انتقام خواهند گرفت. اما مسلما این انتقام هیچ ربطی به کشور پاکستان نخواهد داشت زیرا عملکرد این تروریست ها به پاکستان محدود نمی باشد و تعداد زیادی از تروریست های بین المللی موجود در سوریه و عراق و یمن و شمال آفریقا همه در پاکستان و افغانستان آموزش دیده اند و این تروریست ها امروزه به یک معضل بین المللی تبدیل شده اند که ایران با آنها مقابله می کند. اما به نظر می رسد دولت پاکستان نیز برای بهره وری اقتصادی و روابط با ایران ملزم است امنیت مرزهای خود با ایران را برقرار کند.

فرزانه مستاجران