به پاس بزرگداشت میرزای جنگل؛ همه، آقا زاده شده ایم!

به پاس بزرگداشت میرزای جنگل؛
همه، آقا زاده شده ایم!
فرزانه مستاجران
با نگاهی به تاریخ و تورقی درآن متوجه می شویم در همه ادوار همیشه ناعدالتی و عدالت در کنار یکدیگر قرار گرفته اند و همیشه عده ای ظلم می کرده و دیگران خواهان عدالت بوده اند. تاریخ ایران نیز نشان می دهد در کشور ما هم، روال همین گونه بوده است و از بارزترین نمونه های آن انقلاب اسلامی بود که عدالت خواهان را بر ظالمان مسلط نمود و الگویی شد برای تمام مظلومان جهان تا به عدالت خواهی برخیزند. همچنین در کشور ما از دیر باز با فرهنگ آقازاده پروری مشکل داشته اند و بر خلاف برخی از کشور های بی تمدن به آقازاده هایی که به مردم خیانت کرده بودند انزجار می ورزیدند. اما متاسفانه این آقا زاده بودن به نوعی در فرهنگ ما رخنه کرده وآقازادگی در واقع ریشه در فرهنگ ما دارد فرهنگی که اولویت را همیشه به آشنا و دوست و فامیل داده، وقتی که ما در کمترین مسائل حتی گرفتن نان برشته دو رو خشخاشی از نان سنگکی محل دنبال رابطه دوستانه و سفارش هستیم چطور انتظار داریم یا به تعبیر بهتر چطور فکر می کنیم کسی که امکان جذب حجم بزرگی از اعتبارات را دارد، این کار را نمی کند یا نخواهد کرد؟
به همین دلیل گاهی بد نیست نگاهی در آینه بیندازیم و از خودمان شروع کنیم .
مسلما در جامعه ای که همه به فکر منفعت خود هستند اگر یک نفر این گونه عمل کند و با خود رو راست باشد ضرر خواهد کرد اما اگر همه به یکباره تصمیم بگیریم از خودمان شروع کنیم آن وقت دنیایمان تغییر خواهد کرد.
بدانیم و ببنیم خود ما، مایی که به شدت از رفتار برخی گله داریم و به حق هم گله داریم، در مقام عمل چه کرده ایم؟
بدون توجه به ریشه های فرهنگی و اجتماعی مشکلاتی مثل آقازادگی نباید هیچ گاه انتظار داشته باشیم که این پدیده ناهنجار از جامعه ما رخت بربندد چون از کوزه همان تراود که در اوست، بدون تغییر ماهیت، تغییر شرایط هم مقدور نیست.
البته با نگاهی گذرا به فرهنگ غنی خود می بینیم که ما کم نداشته ایم انسان زاده های واقعی که مردانه از همه زندگی خود گذشتند تا فرهنگ آقا زادگی را محو کنند. شهدای دوران انقلاب و شهدای هشت سال دفاع مقدس از این دسته اند.
-اگر بخواهیم کمی عقب تر برگردیم و خاطرات امروز را مرور کنیم . درست در تاریخ ۱۱ آذر به شهادت بزرگ مردی می رسیم که تارخ را تغییر داد و نشان داد آقازادگی افتخار نیست بلکه انسان بودن و انسانی زندگی کردن اصل است.
با ثبت تاریخ در این روز می رسیم به قیام جنگل و مردی از تبار باران، میرزا کوچک خان جنگلی.
نهضت جنگل، قیامی مردمی بود که در یکی از حساس ترین دوره های تاریخی ایران شکل گرفت. این نهضت، از جنگل های گیلان آغاز شد و سپس روستاها و شهرهای این استان را دربرگرفت و هفت سال ادامه یافت.
رهبر نهضت جنگل، میرزا کوچک خان، طلبه آزادمنش و انقلابی و فردی فروتن، خوش برخورد و پای بند به اجرای دستورهای دینی بود.مهم ترین علت تصمیم میرزا و دیگر یاران وی برای راه اندازی نهضت جنگل، مشاهده بی عدالتی، سلطه بیگانه، و ستم و مکر برخی از حاکمان داخلی و دشمنان خارجی بود.
به همین دلیل، افرادی که منافع خود را در خطر می دیدند، با آن به مخالفت برخاستند. و سر انجام در چنین روزی میرزا به شهادت رسید اما برای همیشه فرهنگ انزجار از بی عدالتی را در این کشور بر جای گذاشت.
میرزا از خودش شروع کرد و جامعه را تغییر داد و مدام در صدد تغییر جامعه نبود در حالی که خود نیز در منجلاب بی عدالتی باشد !
به قول شاعر: عیب درویش و توانگر به کم و بیش بد است، کار بد مصلحت آن است که مطلق نکنیم.
باید از خودمان شرع کنیم!