شیشه و آمفتامین در قرص‌های دست‌ساز

در واقع بخش عمده مواد اولیه محصولات دارویی همین مواد گیاهی است، البته به شرط سربلند بیرون‌آمدن این گیاهان از آزمایش‌ها و بررسی‌های علمی

دریاوفایی : به گزارش پالنا، عطاری ها مجاز به ارائه مشاوره های پزشکی نیستند.

“تصفیه‎ کننده خون، آرام‌کننده اعصاب، ادرارآور، تقویت‌کننده کلیه‌ها، برطرف‌کننده سرماخوردگی، ازبین‌برنده سرفه، درمان‌کننده برونشیت، درمان‌کننده التهاب و ورم کلیه، درمان‌کننده بیماری سرخک و مخملک و… ” شاید کمی عجیب به نظر برسد اما این‌همه درمان فقط از آن یک قلم گیاه عرضه‌شده در عطاری‌هاست.

در تاریخچه و خاصیت گیاهان دارویی شکی نیست. هزاران سال است که بشر به خواص گیاهان دارویی پی برده و در جوامع باستانی این گیاهان اهمیت بسیاری در درمان بیماری‌ها داشتند تا جایی که با پیشرفت علم، پزشکان و داروسازان هم برای کسب اثرات سودمند گیاهان و مواد موثر در آنها تحقیقات گسترده‌ای کرده‌اند که درنهایت منجر به توسعه صنعت داروسازی شده است.

برخی افراد بدون اخذ پروانه کسب معتبر از مراجع ذی‌صلاح و حتی داشتن حداقل اطلاعات در مورد داروهای گیاهی و قوانین حاکم بر این حرفه اقدام به تأسیس عطاری می‌کنند. امروز وارد هر عطاری‌ای که می‌شوی، روی در و دیوار درمورد هر بیماری‌ای نوشته و به‌راحتی تجویز می‌کند، این رفتارها باعث بدنامی طب سنتی و بی‌اعتمادی نسبت به عطاری‌ها شده است.

در تاریخچه و خاصیت گیاهان دارویی شکی نیست. هزاران سال است که بشر به خواص گیاهان دارویی پی برده و در جوامع باستانی این گیاهان اهمیت بسیاری در درمان بیماری‌ها داشتند؛ تا جایی که با پیشرفت علم، پزشکان و داروسازان هم برای کسب اثرات سودمند گیاهان و مواد موثر در آنها تحقیقات گسترده‌ای کرده‌اند که درنهایت منجر به توسعه صنعت داروسازی شده است.

در واقع بخش عمده مواد اولیه محصولات دارویی همین مواد گیاهی است، البته به شرط سربلند بیرون‌آمدن این گیاهان از آزمایش‌ها و بررسی‌های علمی. اما ماجرای گیاهان دارویی و آنچه امروز در عطاری‌ها ارائه می‌شود، در بسیاری موارد مسیری بسیار متفاوت‌تر از بررسی‌های علمی را پیش گرفته‌اند و حتی از ترکیبات شیمیایی خطرناک هم در بعضی قرص‌ها و شربت‌های به‌اصلاح گیاهی و دست‌ساز خود استفاده می‌کنند.

آن‌طور که گفته شده اصطلاح سواد سلامت “بهداشتی” به مفهوم یک مهارت شناختی و به عنوان مساله‌ای مهم و تأثیرگذار در نظام مراقبت سلامت نخستین‌بار در سال ۱۹۷۴ در یک پنل آموزشی درمورد آموزش بهداشت مطرح شد. به‌گفته بسیاری از متخصصان و مسوولان در نظام سلامت، سواد بهداشتی تا میزان قابل‌توجهی می‌تواند خودمراقبتی را افزایش داده و هزینه و مصائب مردم و نظام سلامت را در درمان بیماری‌ها کاهش بدهد.

به نظر می‌رسد ضرورت دارد آگاهی‌بخشی عمومی و رشد سطح سواد بهداشتی مردم در اولویت قرار بگیرد تا بیماران متوجه شوند که خوددرمانی یا درمان‌های غیراصولی و البته تجویز خودسرانه دارو به فرد دیگر با بیماری مشابه علاوه بر تشدید بیماری چه بار مالی سنگینی هم برای بیمار و هم برای نظام سلامت کشور به ‌دنبال خواهد داشت.