صنعت غذایی ،آینده سرمایه گذاری در آسیا

فرزانه مستاجران

ما در قاره ای زندگی می کنیم که مردمانش سالانه بیش از ۴ هزار میلیارد دلار بابت غذا هزینه می کنند، قاره ای که شامل ۴.۵ میلیارد جمعیت است یعنی ۶۰درصد جمعیت کل جهان را به خود اختصاص می دهد اما بسیاری از آنها وضعیت زندگی مناسبی ندارند و آرزویشان مهاجرت به کشورهایی هم چون آمریکا و کشورهای اروپایی است ! دلایل مختلفی میتواند ناشی از نارضایتی مردم آسیا نشین باشد، فقر، تبعیض، عدم آزادی و احترام ، تمایل به فرهنگ بیگانه و … اما از مهم ترین آنها سطح زندگی و رفاه است که در کشور های اروپایی و آمریکایی بالاتر است و اتفاقا به وسیله تبلیغات بیش از حد از سوی همان کشورها ،این سطح رفاه بالاتر از آنچه هست هم نشان داده می شود چه بسا افراد زیادی که بعد از مهاجرت متوجه می شوند در سرزمین خود از رفاه نسبی بیشتری برخوردار بوده اند.

اما آنچه مسلم است دولتهای آسیایی باید تلاش کنند یکبار برای همیشه از استعمار کشورهای غربی و آمریکایی درآیند . در گذشته استعمار فیزیکی این قاره را آزار میداد و اکنون استعمار فرهنگی و تبلیغاتی. دولتهای اسیایی باید در نظر داشته باشند مردمانشان  ارزشمند هستند و برای حفظ کرامت آنها تلاش کنند. تلاش کنند فقر برای همه اسیایی ها ریشه کن شود، همه مردم اسیا در رفاه باشند و تنها به چشم کارگر به آنها نگاه نکنند.

آسیا شامل ۴۹ کشور و ملیت‌های مختلف است. در دهه گذشته آسیا سریع‌ترین رشد اقتصادی را داشته است همچنین بزرگ‌ترین اقتصاد قاره‌ای را در بین دیگر قاره‌های جهان دارد، این اقتصاد در آسیا بر پایه تولید انواع مواد ناخالص و وجود منابع بسیار زیاد در سرتاسر قاره می‌باشد. علاوه بر این موضوع آسیا لقب بیشترین رونق اقتصادی را در خود دارد، که توانسته‌است از برترین قاره‌های اقتصادی در عصر مدرن اقتصاد باشد.

از رونق اقتصادی در آسیا می‌توانیم به شروع رونق اقتصادی مدرن در ژاپن از سال ۱۹۹۰میلادی تا به امروز، رونق اقتصادی چین از سال ۱۹۷۸میلادی تا ۲۰۱۳میلادی و همچنین در کشورهای دیگر مانند اندونزی، مالزی، تایلند، فیلیپین، ویتنام و رونق اقتصادی مدرن در هند از سال ۱۹۹۱میلادی تا به امروز اشاره کرد.

با گذشت قرن ها از تاریخ ، آسیا به عنوان یکی از قاره ها با فرهنگ هایی متنوع شناخته شده است وشرایط آب و هوایی آن نیز بسیار متنوع می باشد . قله های پوشیده از برف و سرزمینهای بیابانی گرم و خشک ، باعث شده این قاره در شرایط آب و هوایی متفاوتی قرار گیرد ودر بیابان های آن روزها بسیار گرم و شب ها بسیار سرد است .با توجه به شرایط آب و هوایی که مدام در حال تغییر می باشد، مردم بیش از حد سبک زندگی گوناگونی دارند و افزون براین ها این قاره غذاهای منحصر به فردی دارد و در هر کشور از آن ادویه جات وترشی جات مختلفی رشد می کند و مواد غذایی خاصی عادات غذایی مردمان آن کشور شده است. اما متاسفانه عادات غذایی این مردم در حال تغییر تحت الشعاع قاره های دیگر است زیرا آنها می دانند صنعت غذایی در این قاره چه سود کلانی دارد.

 بر اساس آمار هزینه کشورهای قاره آسیا برای مواد غذایی تا سال ۲۰۳۰ دو برابر خواهد شد و به ۸ تریلیون دلار می‌رسد. بیش از ۱.۵ تریلیون دلار سرمایه‌گذاری برای برآوردن تقاضا در این قاره لازم است.  این میزان سرمایه گذاری سود آوری بالایی نیز دارد که برنامه ریزان در کشورهای اسیایی هم چون ایران باید بر روی آن متمرکز شوند نه اینکه تمام هدفشان را بر انحصار چند محصول خاص مانند خودرو معطوف کنند به بهانه ی اینکه کمک به اشتغال کرده اند! مگر دیگر صنایع اشتغال ایجاد نمی کند؟