تماشای مجسمه «فضانورد افتاده» در موزه هنرهای معاصر اصفهان

نمایشگاه «…تا هنر معاصر» به‌مناسبت بیست‌وپنجمین سال تأسیس موزه هنرهای معاصر اصفهان گشایش یافت. مسئولان موزه هنرهای معاصر اصفهان افتتاح نمایشگاه «…تا هنر معاصر» را برای ۲۵ اسفند ۹۸ برنامه‌ریزی کرده بودند اما کرونا این افتتاحیه را تا ۱۲ تیرماه امسال به تأخیر انداخت تا هنردوستان با رعایت تدابیر ویژه‌ای که این روزها به جزء […]

نمایشگاه «…تا هنر معاصر» به‌مناسبت بیست‌وپنجمین سال تأسیس موزه هنرهای معاصر اصفهان گشایش یافت.

مسئولان موزه هنرهای معاصر اصفهان افتتاح نمایشگاه «…تا هنر معاصر» را برای ۲۵ اسفند ۹۸ برنامه‌ریزی کرده بودند اما کرونا این افتتاحیه را تا ۱۲ تیرماه امسال به تأخیر انداخت تا هنردوستان با رعایت تدابیر ویژه‌ای که این روزها به جزء جدایی‌ناپذیر زندگی‌های‌مان تبدیل شده، در افتتاحیه آن گردهم بیایند.

به گفته مدیر موزه هنرهای معاصر این نمایشگاه شامل منتخبی از آثار گنجینه این موزه و ۱۴۲ اثر سنتی و کلاسیک، هنر نوگرا، عکس و آثار هنرمندان خارجی است که طی سال‌های مختلف به موزه اهدا شده است.

مهدی تمیزی که اعتقاد دارد تازه پس از شیوع کرونا بسیاری یاد گرفتند چطور می‌توانند از فضای مجازی استفاده کنند، اظهار داشت: تلاش کردیم در این مدت برخی فعالیت‌های موزه هنرهای معاصر را از طریق فضای مجازی پیگیری کنیم.

وی به نمایش ارزشمندترین اثر اهدایی به این موزه یعنی نسخه شماره ۰۱۷ مجسمه فضانورد افتاده در گالری تک‌اثر اشاره کرد و افزود: اصل این مجسمه در کره ماه قرار دارد و این اثر را به مناسبت چهل و نهمین سال قرار گرفتن نسخه اصلی آن در کره ماه در معرض دید قرار داده‌ایم.

مدیر موزه هنرهای معاصر تأکید کرد این موزه در ۲ سال گذشته توانسته با ایده وقف آثار هنری تعداد قابل‌توجهی اثر از هنرمندان، شرکت‌ها و صاحبان آثار به گنجینه خود اضافه کند.

اما «فضانورد افتاده» چیست؛ مجسمه آلومینیومی ۸۵ میلی‌متری اثر پاول فون هویدونک بلژیکی که در آگوست ۱۹۷۱ توسط فضاپیمای آپولو۱۵ به فضا فرستاده شد و بر روی کره ماه قرار گرفت و نسخه‌ای از آن در سوم اسفندماه ۹۷ توسط مدیران شرکت بین‌المللی هنر و فرهنگ و در پروژه‌ای به نام «انسان، هنر، کهکشان» به موزه هنرهای معاصر وابسته به سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری اصفهان اهدا شد. اصفهان نخستین شهر آسیایی است که نسخه‌ای از این مجسمه به گنجینه آثارش اضافه شده است.

موضوعی که رییس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر اصفهان نیز در سخنان خود به آن اشاره کرد.

مهدی مزروعی گفت: خالق مجسمه فضانورد افتاده با خوانشی که از انسان داشته شاید می‌خواسته خیلی از اتفاقات ناخوشایند روی کره زمین را بپوشاند. او قصد داشته بگوید انسان فارغ از قیودی مانند جنسیت و رنگ است و شاید می‌خواسته نابرابری‌های موجود بین نژاد‌ها و رنگ‌های گوناگون را به آن سوی گیتی نفرستد.

وی با بیان اینکه شاید این موضوع هوشمندی خالق اثر بوده، ادامه داد: در واقع این هنرمند قصد داشته بگوید انسان فارغ از جنسیت، رنگ و سایر قیودی که در طول تاریخ ساخته و به بهانه آنها برخی انسان‌های دیگر را از حقوق خود محروم کرده، انسان است؛ در حالی که این قیود جز تباهی چیزی برای بشر نداشته است.

به گفته رییس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر اصفهان، ظهور و بروز این مبارزه و چالش به درازای تاریخ بوده و انسان همواره برای شکستن این قیود تلاش کرده است.

مزروعی بیان کرد: متأسفانه هنوز در عصری زندگی می‌کنیم که انسانی در گوشه‌ای از جهان زانو روی گلوی فرد دیگری می‌گذارد و تنها به واسطه رنگ پوست او حیات را از او سلب می‌کند که باعث به راه افتادن موج بیداری جدیدی در جهان می‌شود تا انسان‌ها یک قدم به پیش بگذارند و برای برداشتن این سدهای ذهنی و قیود نابرابر مبارزه کنند.

در ادامه، حاضران پای صحبت‌های مرتضی بخردی دانش‌آموخته معماری و موسس و صاحب اولین نگارخانه شهر اصفهان (گالری کلاسیک) نشستند تا در بیست و پنجمین سالگرد تأسیس موزه هنرهای معاصر از چگونگی تأسیس آن بگوید.

وی تصریح کرد: در سال ۶۸ در گالری کلاسیک تغییراتی دادم و چند روز بعد ملک‌مدنی (شهردار وقت اصفهان) در بازدید از آن شگفت‌زده شد و عنوان کرد چون اصفهان به چنین فضاهایی خیلی نیاز دارد هر کمکی از دست شهرداری بربیاید انجام می‌دهند. این همکاری‌ها ادامه داشت و من هم تعدادی آثار هنری قدیمی به شهرداری اهدا کردم که به هسته اولیه گنجینه موزه هنرهای معاصر تبدیل و روز به روز به تعداد آثار موجود در آن اضافه شد.

بخردی گفت: تابلوی آبرنگ آلن بایاش نخستین اثر هنرمندان خارجی اهداشده به گنجینه موزه بود که آن را در سال ۱۳۷۲ به موزه اهدا کردم اما تا ۱۵ سال بعد اثر خارجی دیگری به گنجینه اهدا نشد، تا اینکه از سال ۱۳۸۷ این روند دوباره آغاز شد که مهم‌ترین اثر اهدایی، مجسمه فضانورد افتاده است.

در ادامه این مراسم، معاون فرهنگی هنری سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری اصفهان با اشاره به گذشتن ربع قرن از تأسیس موزه هنرهای معاصر اصفهان گفت: سال‌هاست که مدیران این موزه با تلاش خود هر روز بر گنجینه آن افزوده اند که باعث شده این موزه امروز سرمایه‌ای فرهنگی و هنری برای شهر اصفهان محسوب ‌شود.

علیرضا روحانی با بیان اینکه شیوع ویروس کرونا ما را به سمتی برد که به فضای مجازی به عنوان یک فرصت نگاه کنیم اظهار داشت: به همین دلیل اقدام به تأسیس فرهنگسرای مجازی کردیم و بستری برای عرضه آثار اهالی فرهنگ، هنر و ادب فراهم شد.

به گفته وی، امروز در مقطعی تاریخی قرار داریم که اهمیت استفاده از زبان هنر را بار دیگر ثابت کرده است.

گفتنی است؛ موزه هنرهای معاصر وابسته به سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری اصفهان تا ۱۷ مردادماه میزبان علاقه‌مندان بازدید از نمایشگاه منتخب آثار گنجینه این موزه و همچنین مجسمه فضانورد افتاده در گالری تک‌اثر است.

شعر آیینی زبان گویای جامعه است

ششمین شب از هفت شب «شعرنیوش» با حضور «محمدحسین ملکیان»(فراز) و اجرای محمدرضا یزدانپرست به صورت گفتگوی زنده از اینستاگرام مرکز آفرینش های ادبی قلمستان وابسته به سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری اصفهان برگزار شد.

«محمدحسین ملکیان» در ششمین شعرنیوش از حرم امام رضا(ع) به مناسبت میلاد امام رئوف اظهار داشت: اشعار آیینی و مذهبی شالوده چهار مجموعه شعرم است، چراکه رشد و پرورش در خانواده ای مذهبی و تاثیر پدرم، من را به سرودن شعرهای ارزشی و آیینی ترغیب کرد.

وی افزود: از آنجا که تنها فرزند پسر خانواده بودم، در کنج تنهایی اعتقاداتم را به زبان شعر بیان می کردم.

این شاعر جوان اصفهانی با سرودن شعر رضوی از دارالجواد حرم امام هشتم ادامه داد: شاعر آیینی به باورهایش اعتقاد قلبی دارد و همین پایبندی به اعتقادش در شعر آیینی نمود پیدا می کند.

وی به اشعاری که درباره دفاع مقدس سروده هم اشاره ای داشت و گفت: پدرم جانباز شیمیایی بود و پس از سالها به شهادت رسید؛ از آنجا که در این فضا رشد یافتم، سعی کردم اعتقاداتم را در قالب پرمخاطب شعر بیان کنم.

ملکیان با اشاره به اینکه شاعر باید به مضمون شعری معتقد باشد، گفت: شاعرانگی مهم است و این شاعرانگی با مضمون شعر ارتباط مستقیم دارد.

وی اضافه کرد: برگزاری جشنواره ها و کنگره های آیینی در معرفی شاعر به جامعه نقش دارند و پس از شناخته شدن باید مجالی به شاعران تازه وارد داده شود.

این شاعر اصفهانی به شعرهای سفارشی هم گریزی زد و گفت: هر شعری ماهیت سفارشی دارد چراکه یا توسط احساسات شاعر به شاعر و یا جامعه به شاعر تحمیل می شود و زمانیکه اعتقاد و شاعرانگی در آن سیلان یابد این شعر از اصالت برخوردار خواهد شد.

وی افزود: اگر شاعر معتقد باشد نیازی نیست برای جشنواره ای شعرسفارشی بسراید بلکه از آثاری که بر اساس اعتقاد قلبی از قبل سروده در جشنواره حاضر می شود.

ملکیان اظهار داشت: اصالت و اعتقاد در شعر می تواند به شاعر هویت ببخشد و شعر آیینی زبان گویای جامعه است.

وی با خوانش شعر «شطرنج» با بن مایه های اعتراض گونه گفت: شاعر آیینی نسبت به اعتراض به وضعیت موجود حساس تر است و با چارچوبی تعیین شده به شرایط موجود اعتراض می کند و هیچگونه مغایرتی هم با مضامین اعتراضی ندارد.

این شاعر آیینی اصفهانی با تاکید بر چندبعدی بودن انسان گفت: همین ماهیت چندبعدی انسان و تاثیرپذیری از محیط، شاعر را به شرایط سیاسی پیرامونش حساس می کند و ممکن است روزی در دفاع از جریانی برآید و روز دیگر آن جریان را برنتابد.

وی افزود: سعی کردم در مجموعه اشعارم غزلهای عاشقانه در کنار غزلهای آیینی قرار بگیرد تا مخاطبی که به شعر آیینی علاقه مند نیست با خواندن غزلهای عاشقانه این اشعار را هم مورد تفقد قرار دهد.

ملکیان با اشاره به گفته ای از امیرمومنان علی(ع) که «بزرگترین سیاست، صداقت است» تصریح کرد: سعی کردم در اشعارم صداقت پیشه کنم.

وی که پایان ششمین «شعرنیوش» را با خواندن شعر رضوی به پایان رسانید، اظهار داشت: برگزاری جلسات «شعرنیوش» در قالب گفتگوهای موثر با شاعران اتفاق خجسته ای است و امیدوارم این سلسله نشست ها تداوم داشته باشد.