مسیر کارآفرینی در کشور

فرزانه مستاجران

اگر بگوییم ایران در ابتدای راه پر فراز و نشیب کارآفرینی قرار دارد گزاف نگفته ایم البته کار آفرینی به شکل امروزی و سیستماتیک، زیرا ایرانی ها از گذشته های دور یا وسیله ای را برای کمک به زندگی بهتر می ساخته اند و یا تکنولوژی مورد نظر را بومی سازی میکردند که این همان کار آفرینی است. اما شکل امروزی کارآفرینی از این هم پا را فراتر گذاشته و به همین دلیل یک مسیر نوپا در ایران محسوب می شود.

 کلمه کارآفرین حدود سیصد سال قدمت دارد و نخستین کسانی که واژه‌ی کارآفرین و مفهوم کارآفرینی را مورد توجه قرار دادند، اقتصاددان‌ها بودند.کسانی مانند ریچارد کانتیلون و آدام اسمیت لغت کارآفرین را در قرن‌های هفدهم و هجدهم میلادی به کار برده‌اند. امروزه معرفی یک کالای جدید،  به کار گیری یک شیوه‌ی جدید برای تولید یک محصول قدیمی، ایجاد یک بازار جدید برای یک محصول موجود،  کشف و به‌کار گیری یک منبع جدید برای تامین مواد اولیه،  ایجاد یک ساختار جدید برای یک صنعت موجود همگی جزیی از ارکان کارآفرینی محسوب می شود .

آنچه مشخص است  الزامات کارآفرینی و نوآوری در سلامت، صنعت و خدمات  با تاکید بر موضوعاتی همچون ضرورت توانمندسازی دانشجویان و تبدیل ایده به ثروت در دانشگاه‌ها، دستیابی به فهم مشترک در خصوص مسایل مختلف نظام اقتصادی کشور، بررسی راهکارها و ارائه ایده‌های انتقادی برای تقویت کارآفرینی، اهمیت ارزش اجتماعی کسب و کارها در حوزه مختلف، هم‌افزایی واحدها در حوزه فناوری و شناخت کامل عرصه اقتصادی و توجه به تفاوت‌های آن با سایر حوزه‌ها در جهت تقویت کسب و کارهای نوین میتواند مسیر کارآفرینی در ایران را برای سالهای آینده مشخص و روشن کند. در واقع اگر مسئولان و مدافعان رواج علم کار آفرینی در ایران می خواهند اقدامی در این راستا انجام دهند باید در راستای اهداف مذکور باشد.

برای بررسی این موضوع، از اساسی‌ترین بازیگران این اکوسیستم یعنی دانشگاه شروع باید کرد. یکی از درگاه‌های رسیدن به یک اکوسیستم خلاق و پر انرژی، توانمندسازی و تربیت نیروی انسانی متخصص است که در این راه، دانشگاه‌ها به مثابه موتور مولد و محرک این زیست بوم عمل خواهند کرد؛ عملاً باید افرادی را پرورش دهند که بتوانند در دنیای واقعی کسب و کار نقش مؤثری ایفا کنند و در آینده از بنیانگذاران و پایه‌ریزان اصلی کسب و کارها و استارتاپ‌های موفق باشند. البته مدرک گرایی به هیچ عنوان نباید وارد این حوزه شود اما وقتی مبدا آموزشی به نام دانشگاه در کشور وجود دارد چرا نباید از این فرصت برای بهینه کردن آموزش هایی دانشگاهی برای کمک به عرصه کار آفرینی بهره جست.

بعد از آموزش در عرصه نو اوری که از مهم ترین ارکان این حوزه است ، تامین مالی نیز جز شروط لازم در این عرصه است و قبل از هرگونه تصمیم گیری برای آینده کارآفرینی  تامین مالی باید در اولویت و توجه قرار گیرد؛ چرا که کارآفرینان  برای ادامه کار خود به امکانات مورد نیاز برای تامین مالی احتیاج دارند که تا به امروز نهادهای مختلف صندوق‌های سهام خصوصی، برخی از تسهیل‌گر‌ها وارد شده‌اند و حمایت می‌کنند اما کفایت نمیکند. از طرفی ارتباط مثبت بین رشد اقتصادی و نوآوری در کشورهای توسعه یافته ، رابطه مثبت بین رشد اقتصادی و نوآوری و متغیرهای کلان اقتصادی و تایید رابطه علّی بین نوآوری و رشد اقتصادی در تحقیقات اقتصادی مهم حتی در ایران لزوم توجه به این بخش را بیش از پیش نشان میدهد.

 موج انقلاب کارآفرینی در دنیا در حال خروش است و کشوری که بر این موج سوار نشود مسلما زیر سیل موج خفه خواهد شد بسیاری از کشورهای دنیا  با استفاده از حداکثر امکانات و بهره‌برداری از ظرفیت کشور خود، آحاد جامعه را به سمت‌وسوی فعالیت‌های کارآفرینانه هدایت کرده‌اند. و ایران نیز باید به این سمت حرکت کند.