عدم تأثیر گذاری محتوای رسانه‌های کشورمان

رسانه یعنی چشم و گوش و زبان مردم، یعنی منتقد منصف، یعنی حلقه اتصال میان جامعه و مسئولان، نه محلی برای باند بازی و رانت. درد آور است که دراکثر تحریریه‌ها، شاهد روزی نامه نگاری هستیم و نه روزنامه نگاری. به جز نشریات دانشگاهی ما که خوشبختانه درسطح دنیا رتبه بالایی از نظر علمی دارند آن هم با همه محدودیت‌های بین المللی که بعد از تحریم برای ما قائل شدند، اما اکثر مطبوعات ما واقعاً فاقد جنبه‌های علمی و مستند هستند

دریا وفایی: علی اکبر فرهنگی پدرعلم مدیریت ارتباطات ایران درگفتگو با ما، عملکرد رسانه‌ها را ضعیف خواند و گفت: متاسفانه سالهاست که محتوای خوب و بدرد بخوری از رسانه‌ها به خصوص روزنامه‌ها نمی‌بینیم. اکثرشان وارد بازی‌های سیاسی و بده بستان‌های حزبی شده‌اند، در حالی که روزنامه‌ها معتبرترین منابع خبری محسوب می‌شوند و نباید خود را به این برنامه‌ها آلوده کنند.

این استاد دانشگاه تهران ادامه داد: همه رسانه‌ها در ادوار مختلف سهم بسزایی در سرنوشت سازی های جوامع داشته‌اند، اما به نظر می‌رسد هرچه به زمان حال نزدیک می‌شویم، آن‌ها بیشتر نقش مخرب دارند تا آبادانی.

پدر علم ارتباطات ایران بیان داشت: رسانه یعنی چشم و گوش و زبان مردم، یعنی منتقد منصف، یعنی حلقه اتصال میان جامعه و مسئولان، نه محلی برای باند بازی و رانت. درد آور است که دراکثر تحریریه‌ها، شاهد روزی نامه نگاری هستیم و نه روزنامه نگاری.

فرهنگی با اشاره به عدم محتوا سازی مستدل در رسانه‌های ایران گفت: به جز نشریات دانشگاهی ما که خوشبختانه درسطح دنیا رتبه بالایی از نظر علمی دارند آن هم با همه محدودیت‌های بین المللی که بعد از تحریم برای ما قائل شدند، اما اکثر مطبوعات ما واقعاً فاقد جنبه‌های علمی و مستند هستند.

وی در این باره افزود: مثلاً یک مقاله علمی را از یک نشریه علمی برمی دارند و پانوشته آن را حذف می‌کنند، کاری بسیار اشتباه و غیرحرفه‌ای. خب تولید علمی که ندارید، از جای دیگری هم که نقل قول می‌کنید، پس چرا مستنداتش را حذف می‌کنید.

استاد دانشکده فرهنگ و هنر و ارتباطات دانشگاه سوره تصریح کرد: در مجموع محتواهای رسانه‌های کشورمان اثرگذاری که مورد نظر است را ندارند. زیرا محتوایی که تولید می‌شود محتوای اثرگذار نیست.

پدر علم ارتباطات ایران یادآور شد: در رسانه‌های ما به عنوان مثال پرداختن به بعضی از مسائل شهری و رها کردن مسائل اصلی مانند موضوعات اقتصادی، فساد اقتصادی، مسائل بهداشتی، مسائل زیست محیطی، آموزشی و اخلاقی، بسیار مغفول شده است.

وی با بیان اینکه «در مطبوعاتمان رد پای ادبیات را به ندرت می‌بینیم» گفت: اینکه درجامعه خشونت هست و آن روح شاعرانگی و ادبی که درما ایرانیان وجود دارد، نزول پیدا کرده به خاطر همین نداشتن محتوا در مطبوعات است. فکر می‌کنیم فقط باید احزاب سیاسیِ متعلق به خودمان را مطرح کنیم یا از یک جریانات سیاسی که با ما مخالف هستند مطلب بنویسیم درحالی که روزنامه باید آئینه تمام نمای افکار عمومی جامعه باشد. بایستی افکار عمومی جامعه را به مسئولان منتقل کند و مسئولان را پاسخگو کند تا این محتوایی که تولید می‌کند تاثیرگذارباشد.