بهبود رابطه های زندگی مشترک

کیفیت رابطه زمانی بهبود می‌یابد که هر یک از زوجین مسئولیت انتظارات ناخودآگاه خود را بپذیرد که ممکن است به این معنی باشد که نیاز به روان‌درمانی فردی یا زوجی وجود دارد. هر دو طرف می‌توانند توانایی خود را در مسئولیت‌پذیری این انتظارات ناخودآگاه با آگاهی از آنها افزایش دهند. در نهایت، بسیاری از این ها به تخیلات و فانتزی‌های ما تبدیل می‌شوند زیرا غیرواقعی هستند. در عین حال اگر هر دو طرف بتوانند از زخم‌های عاطفی دیگری آگاه شوند، شفقت و میل به برقراری ارتباطِ مجدد می‌تواند در بحبوحه دعوا و مشاجرات به وجود بیاید.

در هر رابطه‌ای ممکن است مشاجره، دعوا، اختلاف نظر و ناامیدی پیش بیاید و این به خودی خود مشکل نیست، مشکل زمانی است که نمی‌دانیم چگونه با این چالش‌ها مقابله کنیم.زوج‌ها بر سر هر چیزی از کنترل تلویزیون گرفته تا مسائل مربوط به خیانت و بی‌اعتمادی ممکن است با هم مشاجره کنند. برخی فکر می‌کنند که فقط مسائل بزرگ است که به طور بالقوه می‌تواند رابطه‌ها را از بین ببرد، اما این درست نیست، حتی کوچک‌ترین مسائل نیز می‌تواند به یک مبارزه و مشاجره واقعا بزرگ تبدیل شود.
تحقیقات نشان داده است که بدرفتاری عاطفی در دوران کودکی می‌تواند منجر به کاهش کیفیت روابط شود. البته این بدان معنا نیست که افرادی که مورد بدرفتاری عاطفی قرار گرفته‌اند هرگز نمی‌توانند یک رابطه سالم را تجربه کنند. این بدین معتی است که ممکن است انتظارات ناخودآگاهی در افراد به وجود آمده باشد که باید در مورد آنها آگاهی داشته باشند.

به عنوان مثال، اگر من ناخودآگاه انتظار داشته باشم که شریک زندگی‌ام بتواند زخم‌های آسیب‌دیده‌ام را التیام ببخشد هر کاری که شریک زندگی‌ام انجام می‌دهد و به نظر می‌رسد آن انتظار ناخودآگاه را برآورده نمی‌کند می‌تواند باعث ایجاد مشکل در رابطه شود. مشکل این است که از آنجایی که این مسائل غالبا به شکل ناخودآگاه است، من به احتمال زیاد مسئولیت آن یا تظاهرات آن را در تعاملاتم با شریک عاطفی خود نمی‌پذیرم و این موضوع هر بار به بهانه‌های مختلف تکرار می‌شود و هیچ یک نمی‌دانیم چگونه از دست هم عصبانی می‌شویم و درباره آن چه باید بکنیم.