اینبار نوبت افغانستان است؟!

سالهاست سرمایه گذاری در ایران به معضلی تبدیل شده است که از این فرصت کشورهای دیگر به خصوص کشورهای منطقه نهایت استفاده را کرده اند. به دلیل بی ثباتی اقتصاد کشور و چالش های بروکراسی فراوان بر سر راه سرمایه گذاری در ایران ، مردم کشورمان ترجیح داده اند سرمایه های خود را به دیگر کشور ها ببرند. تبدیل دارایی‌ها به سکه، طلا و ارز و انتقال آنها به دیگر کشورها ماجرایی است که از هیچ مسئولی پوشیده نیست اما هنوز راهکاری برای آن در نظر گرفته نشده است .مهمترین سازوکار خروج سرمایه، استفاده از ارز حاصل از صادرات غیرنفتی است و صادرکننده، ارز حاصل از صادرات را به چرخه اقتصادی کشور بازنمی‌گرداند تا صرف واردات مورد نیاز کشور شود. خروج سرمایه از کشور با هدف سرمایه‌گذاری و خرید دارایی در خارج کشور مانند خرید مسکن، سرمایه‌گذاری در قالب احداث شرکت یا خرید دارایی‌های مالی همچون اوراق بهادار و سپرده بانکی صورت می‌گیرد؛ علت این امر را می‌توان در غیرقابل پیش‌بینی بودن وضعیت سیاسی و اقتصادی، خلاهای موجود در سیاست عمومی کشور، موانع کسب‌وکار، دشوار بودن فعالیت اقتصادی، ریسک بالای سرمایه‌گذاری، تمایل به زندگی در خارج از کشور و اخذ اقامت در کشورهای خارجی دانست.

بر اساس آمار منتشر شده از سوی کشورهای مقصد سرمایه های ایرانی، کشور امارات متحده عربی به دست ایرانیان آباد شده، ترکیه نیز سرمایه گذاران ایرانی بسیار زیادی دارد.کشورهای آسیای میانه همچون گرجستان، ارمنستان و یا آذربایجان  هم در چند سال گذشته  مورد استقبال قرار گرفته‌اند. بخشی از ایرانیان هم در کشورهای اروپایی و آمریکایی نیز سرمایه‌گذاری‌های فراوانی انجام داده‌اند! البته نمیتوان از ایرانیان و سرمایه گذارانی که منابع  موجود را در چنین کشورهایی سرمایه گذاری کرده اند ایراد گرفت زیرا سرمایه گذاری در ایران نتیجه ای جز ضرر آن هم به دلیل تصمیمات آنی برخی مسئولین ندارد. اخرین اعتماد مردم به دولت در سرمایه گذاری همین بورس بود که آن هم چراغ قرمز نشان داد.

حال بعد از اینکه تمام این کشورهای مذکور منطقه با پولهای ایرانیان آباد شد اینبار نوبت به افغانستان رسیده است! اخیرا سرپرست وزارت صنعت و تجارت جمهوری اسلامی افغانستان گفته است ، در افغانستان فرصت‌های بسیاری در اختیار سرمایه‌گذاران قرار می‌دهیم که هیچ نیازی به استفاده از شرکت بومی نیست و شرکت‌های ایرانی می‌توانند با مالکیت صد در صدی اقدام به سرمایه‌گذاری کنند. نثاراحمد غوریانی گفته امکاناتی برای سرمایه‌گذاران درنظر گرفته‌ایم که بی‌نظیر است به عنوان مثال در شهرک‌های صنعتی، کلیه امکانات مورد نیاز سرمایه‌گذاران زمین متر مربعی ۸۰ سنت به متقاضیان ارایه می‌دهیم که ارزان‌ترین نرخ در سراسر جهان است. وی با تاکید بر حضور شرکت‌های ایرانی برای سرمایه‌گذاری در افغانستان تصریح کرد: از همین فرصت استفاده می‌کنم و به متقاضیان سرمایه در ایران می‌گویم برای شما فرش قرمز پهن شده و تمام حمایت‌های مورد نیاز را مهیا کرده‌ایم.

ضمن اینکه افغانی های علاوه بر اینکه خواهان سرمایه های ایران هستند تمایل زیادی هم به عرضه کالاهایشان در بازار های ایرانی دارند و اذعان داشته اند، ایران کوتاه‌ترین راه صادراتی برای کالاهای افغانستان است به همین دلیل تلاش می‌کنیم حداکثر استفاده را از فرصت موجود داشته باشیم!

در اینکه افغانی ها بسیار برای مردم ایران عزیز هستند و برادران دینی ما هستند شکی نیست اما اینکه مسئولان ایرانی تا کجا میخواهند اجازه دهند سرمایه هایی که میتواند آبادی کشورمان را رقم بزند از کشور خارج شود، جای بسی سوال دارد! ما با اندکی حمایت از تولیدات داخلیمان میتوانیم انواع محصولات خود را به همه جهان صادر کنیم آنوقت امروز باید منتظر باشیم تولیدات کشور جنگ زده ای مانند افغانستان به ایران صادر شود؟ مگر حمایت از تولید و قطع بروکراسی های بیهوده اداری چه فرمول خاصی لازم دارد که افغانستان با این سرعت از آن عبور کرده و ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم؟!