اول غذا بعدا مسکن و طلا

فرزانه مستاجران

وقتی در تصاویر تلوزیونی منتخب از سراسر جهان ظروف غذای کودکان در منازل یا مراکز آموزشی را میبینیم که مملو از مواد غذایی مورد نیاز این نسل است باورمان نمی شود که بر طبق آمار از بین هر سه کودک در جهان یک نفر دچار سو تغذیه است! آن هم در قرنی که وسایل ارتباطی نمی گذارد هیچ خلا ای در دنیا از دید پنهان بماند. پس چگونه می شود یکجای دنیا کودکان از پر خوری رنچ ببرند اما از هر سه کودک یک کودک گرسنه باشد؟!

امروز  به افتخار تاسیس سازمان فائو درسال ۱۹۴۵ به نام روز جهانی غذا  نامگذاری شده ودر سراسر جهان گرامی داشته میشود. از ابتدا قرار بر این بوده که  سازمان های‌ بین المللی، به منظور برقراری روابط در زمینه کشاورزی و زمینه سازی برای پیش گیری از فقر و گرسنگی و نابودی محیط زیست، تلاش کنند اما بعد از گذشت بیش از ۷۵ سال از این نامگذاری نه تنها وضعیت گرسنگی در جهان بهتر نشده بلکه رو به ابتذال گذاشته است. روز جهانی غذا، تلنگری برای بیداری وجدان های‌ به خواب رفته و روز هم دردی با گرسنگانی است که از ابتدایی ترین حق زندگی، یعنی غذا محرومند.

یکی از مسائلی که بحران های غذایی در جهان را تشدید کرده است تداوم بیماری کرونا در دو سال اخیر می باشد. همه‌گیری کرونا، اثرات مختلفی را روی صنایع مختلف از جمله صنعت غذا بر جا گذاشته است که این آثار جنبه‌های مثبت و منفی را شامل می‌شود. در این بین صنعت غذا به دلیل ارتباط گسترده‌ای که با خانوار و سطح جامعه دارد بیش از سایر صنایع از این بیماری تاثیر پذیرفته است؛ زیرا فعالیت‌هایی مانند رستوران‌ها، کافی‌شاپ‌ها، هتل‌ها، مدارس و… در این مدت یا تعطیل بودند یا فعالیتی مانند گذشته نداشتند و در نتیجه ضربات زیادی به این صنعت وارد شد. اما در کشور ما مسئله امنیت غذایی تنها به کرونا مربوط نمی شود و تورم بیش از حد در سالهای اخیر نیز به شدت امنیت غذایی را دچار خدشه کرده است . این در حالی است که میزان تقاضا برای مواد غذایی نیز توسط خانوارها در این مدت کاهش یافت و باعث شد بخشی از بازار محصولات غذایی از دست برود. در این بین تعطیلی نمایشگاه‌های صنایع و مواد غذایی باعث شد فرصت‌های بازاریابی جدید، صادرات و تعامل بین فعالان این صنعت برای جذب سرمایه‌های جدید از بین برود و با کاهش بازدید هیات‌های تجاری از خطوط تولید، اثرات دیگری را بر حوزه تولید و سرمایه‌گذاری در حوزه صنعت غذا بر جا گذاشت.

فقر، یکی از عمده ترین علل سوء هاضمه در جهان است. حالا که همه جا پر شده از شعار های بشر دوستانه برای رهایی از کرونا و نابودی بیماری های جهان شمول بد نیست به این مسئله نیز توجه شود که برای درمان یا پیش گیری از بیماری های‌ مزمن و ناتوان کننده بدن، تنها به مصرف دارو نیاز نیست. پزشکان می‌گویند برای پیش گیری و حتی درمان بیماری ها، می‌توان از انواع مواد غذایی بهره برد. در مواد غذایی که روزانه مصرف میکنیم، هزاران خاصیت دارویی وجود دارد که میتواند در درمان و پیش گیری از بیماری ها مؤثر باشد. گرچه نمی‌توان غذا رابه طور کامل جایگزین دارو کرد، ولی غذاها می‌توانند سطح سلامت ما را التیام بخشند ودر پیش گیری از بیماری ها نقش داشته باشند. غذا همچنین میتواند درکنار دارو، روند درمان را سرعت بخشد.

 پس بهتر است دولتها بر کاهش قیمت مواد غذایی بیشتر تکیه کنند زیرا تاکید بر این مسئله سلامت نسل حاضر و نسل های بعد از ما را در پی خواهد داشت . موضوعی که میتواند بسیار مهم تر مسکن ، خودرو، ارز و طلا باشد.