هفدهمین روز ربیع‌الأول نوزادی بی‌نظیر به جهان قدم گذاشت

هنوز سالی از هجوم سپاه فیل نگذشته بود ولی قحطی سپری شده و خرمی و سرسبزی سراسر کوهستان مکه را فرا گرفته بود به طوری که در تاریخ مکه چنین خرمی‌ای دیده نشده بود و ساکنانش در بهترین خوشی و سعادت می‌زیستند. هفدهمین روز ماه ربیع‌الأول فرا رسید و در سپیده‌دم این روز نوزادی بی‌نظیر به این جهان قدم گذاشت؛

به گزارش اخبار اصفهان پیامبر خاتم حضرت محمد، فردی که از تمامی لحاظ برتر عالم شد. چگونه باید او را شناخت و به دستوراتش عمل کرد؟ اصلاً چگونه فردی با این عظمت را زندگی‌اش را سرمشقی برای زندگی خودمان قرار دهیم؟ بهترین راه شناخت انسان‌های بزرگ، دانستن سخنان دوستان و دشمنان آن‌هاست. نظریات این دو گروه نزدیک‌ترین راه برای پی بردن به اخلاق، افکار و مقاصد درونی آن‌هاست که چگونه کسی هستند؛ خیرخواه و خدمت‌گزار یا عوام‌فریب.

آنچه که شناخت انسان‌های بزرگ را آسان می‌سازد آن است که همگان در چارچوب دوستی و دشمنی قرار داشته‌اند، چون محال است کسی که تأثیری در اجتماع داشته و تحولی در حیات قومی ایجاد کرده باشد، دشمن نداشته باشد. در میان انسان‌های بزرگ کسی را نخواهید یافت که هر دو گروه، دوستان و دشمنان، اعتراف به بزرگواری و خیرخواهی او کنند. در تاریخ، تنها کسی که دارای چنین مقامی عالی بوده حضرت محمد (ص) است و بس. چنین پیامبری عالی‌ترین مرتبه از عصمت و پیراستگی را دارا خواهد بود و تنها کسی که در میان فرستادگان خدا بدین مقام عالی و این منصب عظیم رسیده، پیامبر خاتم است و بس.

حضرتش عالی‌ترین مرتبه عصمت را دارا بوده است و آغاز زندگی مورد عنایت ویژه‌ی خدایش قرار داشته و آموزش و پرورش مستقیم الهی به وی اختصاص داده شده بود. خودش چنین فرموده است: «خدایم آموزشم داد و نیکو آموزشم داد.» سپس حضرت مراتب پیامبری را صعود کرد تا به بالاترین درجه‌ی پیامبری رسید و خاتم پیامبران و برترین پیامبر گردید و رسالت بزرگ بشر بر دوشش قرار گرفت.

رسول خدا امی بود و درس نخوانده و خطی ننوشته بود، نزد استادی درس نخوانده بود ولی دارای دانشی نا‌متناهی و بی‌پایان بود و دانش او از دانش دانشوران برتر بود. او در سرزمینی خشک و سوزان پرورش یافته بود که خاکش جز شدت و خشونت و قساوت و سنگدلی نرویانده بود؛ آفتابش سوزان، سنگ‌هایش سخت، خارهایش سخت، ریگ‌زارش گدازان، حیواناتش زمخت، انسان‌هایش سنگ‌دل و خشن، کج‌خلق و کینه‌توز، انتقام‌جو و بی‌رحم و برتری‌طلب.

اما پیغمبر ما مهربان بود و دارای نرمش و ملاطفت و حسن خلق و تواضع و رحمت و شفقت. در علم و عقل، درایت و افکار و گفتار برتر و بالاتر از اجتماعی بود که در آن به دنیا آمده و پرورش یافته بود. رسول خدا وجودش معجزه، علمش معجزه، خلقتش معجزه، کلامش معجزه، عفو و انسانیتش معجزه بود و پیامبر خاتم باید چنین باشد. این روز عزیز و این عید بر همه‌ی مسلمانان جهان مبارک باد.