گفتگو با حافظ کل قرآن کریم درباره گام برداشتن در این مسیر

حفظ قرآن کریم با تلاش و توکل میسر است

خداوند متعال قرآن را برای یادآوری آسان قرار داد، قرآن کریم چراغ هدایت و مایه آرامش دل‌ها است.

خداوند متعال قرآن را برای یادآوری آسان قرار داد، قرآن کریم چراغ هدایت و مایه آرامش دل‌ها است. امروز نیز جوانان مؤمن این مرز و بوم با همت و پشتکار در مسیر حفظ و ترویج کلام وحی گام برمی‌دارند تا جامعه‌ای قرآنی و الهام‌گرفته از آموزه‌های آسمانی بسازند. در حقیقت یاد خدا آرام‌بخش دل‌ها و راهنمای مسیر زندگی است و حافظان قرآن، پرچمداران این پیام آسمانی در جامعه به شمار می‌روند.

به گزارش وب سایت خبری اخبار اصفهان روایت زندگی ایمان ادیب، جوانی اصفهانی و حافظ کل قرآن کریم، نشان می‌دهد که با تلاش، توکل و حمایت خانواده، مسیر حفظ قرآن می‌تواند سرانجامی شیرین داشته باشد. او امروز با افتخارات ملی و استانی خود، از سختی‌های این راه، مشکلات حوزه قرآن و همچنین امیدهایش برای آینده سخن می‌گوید ، با او گفتگویی صمیمانه داشتیم که خواندنش خالی از لطف نیست.

خودتان را بیشتر معرفی کنید و بفرمایید چگونه وارد مسیر حفظ قرآن شدید؟

من ایمان ادیب، متولد ۱۳۸۰ و دانشجوی دانشگاه پیام نوراصفهان هستم. از سال ۱۳۹۱ در موسسه جامع‌القرآن کریم مسیر حفظ قرآن را آغاز کردم و تا سال ۱۳۹۶ ادامه دادم. در این مسیر استادان بزرگواری چون استاد موذن، استاد رافعیان، استاد سیفی و استاد میرفتاح نقش زیادی در پیشرفت من داشتند.

چه مدارک و افتخاراتی در زمینه حفظ قرآن کسب کرده‌اید؟

در سال ۱۳۹۷ موفق شدم مدرک حفظ کل قرآن را در آزمون کشوری با نمره ۹۱ دریافت کنم. این آزمون زیر نظر سه نهاد مهم برگزار می‌شد ( آموزش و پرورش، سازمان اوقاف و امور خیریه و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) که این مدرک یکی از معتبرترین مدارک قرآنی کشور است.پیش‌تر نیز در سال ۱۳۹۵ مدرک حفظ ۱۰ جزء قرآن را کسب کردم و در همان سال ۱۳۹۷ نیز موفق به دریافت مدرک حفظ ۲۰ جزء شدم.

از رتبه‌ها و مقام‌هایی که تاکنون در مسابقات به دست آورده‌اید هم بگویید.

امسال در بیست‌وهشتمین جشنواره کشوری قرآن کریم که در کرمان برگزار شد، مقام دوم رشته حفظ پنج جزء بین دانشجویان دانشگاه پیام‌نور را به دست آوردم. همین رتبه سبب شد به مسابقات ملی دانشجویی هم راه پیدا کنم.در دوران دانش‌آموزی هم رتبه‌های قابل توجهی کسب کردم. برای مثال، در سال ۱۳۹۸ وقتی کلاس دوازدهم بودم، در رشته حفظ عمومی مقام سوم استانی را به دست آوردم. همچنین در سال‌های ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ مقام اول استانی در همین رشته را کسب کردم.در سال ۱۴۰۰ نیز موفق به کسب رتبه برتر استانی در رشته حفظ ۱۰ جزء در دانشگاه پیام‌نور شدم. در سال‌های ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ هم در رشته حفظ پنج جزء بزرگسالان در مرحله شهرستانی، مقام دوم و سوم را کسب کردم. خوشبختانه امسال نیز در همین رشته مقام اول شهرستان اصفهان را به دست آوردم، هرچند متأسفانه مرحله استانی برگزار نشد.

آیا در کنار فعالیت‌های قرآنی به حوزه‌های دیگری هم ورود داشته‌اید؟

بله من علاوه بر حافظ قرآن بودن، افتخار خادمی حرم امام رضا (ع) را هم دارم. همچنین در رشته ورزشی تنیس روی میز فعالیت می‌کنم و در سال ۱۳۹۵ توانستم مقام اول مسابقات زیر ۱۸ سال کشور را به دست آورم.

چه کسانی بیشترین نقش را در موفقیت شما ایفا کردند؟

بی‌تردید پدر و مادرم اصلی‌ترین مشوقان من بودند. زمانی رسید که احساس کردم ادامه دادن مسیر حفظ برایم سخت است و حتی به مادرم گفتم که دیگر توان ادامه ندارم. اما مادرم جمله‌ای گفت که همیشه در ذهنم مانده است (هیچ چیزی جای حفظ قرآن را نمی‌گیرد) همین تلنگر باعث شد مسیر را رها نکنم. پدرم هم همیشه امید می‌داد و می‌گفت اگر احساس خستگی می‌کنی کمی توقف کن و مرور داشته باش، اما ادامه بده تا موفق شوی. اگر حمایت خانواده نبود، مطمئنم امروز حافظ کل قرآن نمی‌شدم.

از مشکلات و کمبودهایی که در این حوزه وجود دارد هم برایمان بگویید

یکی از اصلی‌ترین مشکلات، نبود بودجه کافی برای فعالیت‌های قرآنی است. به عنوان مثال، در مسابقات کشوری که مقام دوم را کسب کردم، جایزه من تنها یک میلیون و ششصد هزار تومان بود آن هم بعد از اینکه گفتند مبلغ را دو برابر کرده‌اند، یعنی قرار بود تنها ۸۰۰ هزار تومان جایزه بدهند. مقایسه این مبالغ با قراردادهای میلیاردی در ورزش‌هایی مثل فوتبال نشان می‌دهد که قرآن در عمل مهجور مانده است.هیچ حافظ و قاری قرآن توقع دریافت پول در برابر کاری که انجام داده را ندارد، اما مسئولان باید مشوق‌هایی در شأن کلام وحی در نظر بگیرند. اگر قرار است فرمایش مقام معظم رهبری مبنی بر داشتن ۱۰ میلیون حافظ قرآن محقق شود، باید نگاه ویژه و بودجه کافی در این زمینه اختصاص یابد.

چه توصیه‌ای به خانواده‌ها برای پرورش فرزندان حافظ قرآن دارید؟

به نظر من اولین شرط این است که پدر و مادر خودشان اهل قرآن و نماز باشند. در خانواده‌ای که دیانت، حجاب و ارزش‌های دینی رعایت نشود، نمی‌توان انتظار داشت فرزند به سمت حفظ قرآن برود. پدر و مادر باید الگوی واقعی باشند و با تشویق و حمایت، مسیر را برای فرزندشان هموار کنند.من همیشه معتقدم اگر خانواده‌ها در تربیت فرزندان خود به قرآن توجه ویژه داشته باشند، جامعه‌ای قرآنی خواهیم داشت. حفظ قرآن سخت است، اما اگر اراده، تلاش و حمایت خانواده وجود داشته باشد، شیرین‌ترین ثمره‌ها را به همراه خواهد داشت.