چگونه لبخند را چاشنی محصولاتمان کنیم؟

فرزانه مستاجران

کار آفرینی و اشتغال زایی دو معقوله متفاوت است که در برخی موارد به جای یکدیگر استفاده می شود. که البته هر دو جز ضروری ترین مایحتاج کشور ما در حال حاضر است. اما کار آفرینی به دلیل گستردگی حیطه فعالیت توانسته معانی و رشته های زیادی را در بر بگیرد و حتی به جامعه بشریت کمک شایانی کرده است.  یکی از این رشته ها کارآفرینی اجتماعی است که اگرچه در کشور ما از دیر باز انجام می شده اما شکل رسمی به خود نگرفته است و انجمن یا نهادی برای تشخیص و ارزش گذاری آن وجود ندارد.

در کارآفرینی حتماْ باید یک ارزش افزوده ایجاد شود که این ایجاد ارزش، مبتنی بر خلاقیت است. به عبارت دیگر کارآفرین باید خلاقیت داشته باشد و بتواند خلاقیت خود را تبدیل به یک کالا یا خدمت با ارزش کند. خدمات یا کالایی که بتواند مشکلی را بر طرف کند. اگر این مشکل بر طرف شده متعلق به گروه زیادی از مردم باشد، مربوط به مسائل زیست محیطی باشد، مربوط به بهبود زندگی مردم باشد و یا   هزینه تولید کالائی حیاتی و یا عمومی را کاهش دهد از آن به عنوان کارآفرینی اجتماعی یاد می شود. کارآفرینی اجتماعی اغلب اهداف گسترده در زمینه های اجتماعی، محیط زیستی و فرهنگی دنبال می کند و اغلب با بخش داوطلبانه و غیرانتفاعی در ارتباط و همکاری است.

از کوچکترین کارهایی که فکرش را می کنید و در توانتان است مانند کمک به  یک سالمند( کارهای خلاقانه در خانه سالمندان )یا ساخت یک صندلی چرخدار ارزان قیمت برای معلولان و یا حتی انتقال خون با هواپیمای بی سرنشین جز کارآفرینی اجتماعی محسوب می شود. کارآفرین اجتماعی به حل مشکلی می‌پردازد که واقعاً مشکل جامعه است و برای حل آن تقاضایی وجود دارد. قرار است برای حل مشکل محصولی تولید شود. این محصول می‌تواند خدمات اجتماعی باشد یا یک محصول تولیدی مثل سلول‌های خورشیدی (مثال استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر). محصول هر چیزی که هست باید بازاری داشته باشد و حداقل بخشی از جامعه علاقه‌مند به استفاده از آن باشند و علاقه‌ای برای پرداخت هزینه‌های محصول وجود داشته باشد؛ قرار نیست کارآفرین اجتماعی علاقه‌ای نشان دهد و محصولی تولید کند که واقعاً مورد نیاز جامعه نیست. کارآفرینی اجتماعی ترکیبی از تجارت و مسائل اجتماعی است. کارآفرینان اجتماعی تنها به دنبال سود نیستند. موفقیت برای آن ‌ها به این معناست که چگونه کسب و کار آن‌ها بر جهان تاثیر می‌گذارد و آن را بهبود می‌بخشد.

در کشور ما از دیر باز روحیه کمک به هم نوع در بین مردم وجود داشته است . از بقالی های گذشته که برای تامین مایحتاج مردم همه کالایی را محیا می کردند، کالاهایی که شاید در برخی موارد از فروشش سودی عایدشان نمی شد اما برای اینکه هم محله ای هایشان مجبور نباشند برای خریدش مسافت زیادی را طی کنند ، در مغازه به فروش می رساندند، و یا حتی در گوشه کنار مغازه شکسته بندی و ماست بندی و ….انجام می دادند، میتوان به عنوان کارآفرین اجتماعی یاد کرد که در کار خود خلاقیتهایی وارد کرده بودند تا مشتریانشان رفاه بیشتری را تجربه کنند.

هم در کار آفرینی وهم در کارآفرینی اجتماعی به معقوله کسب درآمد اهمیت ویژه ای داده می شود اما چه خوب است انسان علاوه بر کسب درآمد لبخندی هم بر لب مشتریانش و مخاطبانش بنشاند. لبخندی که این روز ها نایاب شده و گران میتوان به دستش آورد . پس اگر قرار است کاری را آغاز کنیم علاوه بر کسب درآمد به رضایت مشتری هم گوشته چشمی داشته باشیم تا همین لبخندها انرژی مثبتی باشد برای ادامه راه موفقیتمان.