وقتی عاقبت ما با ترامپ گره میخورد!

فرزانه مستاجران

در کشور های مختلف تغییر رییس جمهور باعث تغییرات بسیاری در سیاست های کشورمی شود به همین دلیل سرمایه گذاران داخلی و خارجی توجه زیادی به انتخابات و نتیجه آن دارند . اما در کشور ما و آمریکا این جریان کاملا برعکس است. آمریکا سیاست های مشخص و نوشته شده ای دارد که اصولا توسط مجلس تصویب می شود و رییس جمهور حق دخل و تصرف کمی در آن دارد این در حالی است که در ایران هم تغییر رییس جمهور در کشورهای دیگر هم چون عراق و افغانستان و عربستان و به خصوص آمریکا بر سیاست های کشور و روند تصمیمات سیاست مداران و اقتصادیون تاثیر های شگرفی می گذارد. تا جایی که مردم کشور ما ماه هاست منتظر نتیجه انتخابات آمریکا هستند و قیمت همه اجناس به خصوص دلار و طلا تحت تاثیر این انتخابات قرار گرفته است!

انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در تاریخ سوم نوامبر (۱۳ آبان) برگزار خواهد شد.  به دلیل مداخله گری های زیاد ترامپ در همه امور جهان حالا جهان در انتظار این است که بداند آیا این بارهم ترامپ بر کرسی ریاست جمهوری خواهد نشست یا رقیب او «جو بایدن».آمار ها نشان می دهد در سال گذشته مردم آمریکا رقبت زیادی برای انتخاب مجدد ترامپ داشتند اما شیوع ویروس کرونا و  سیاست‌ها و تدابیری که دولت ترامپ در این خصوص اتخاذ کرده است موجب نارضایتی جامعه آمریکا از عملکرد ترامپ شده است و همین امر باعث شده رییس جمهور شدن دوباره ترامپ را تحت الشعاع قرار دهد.

هر چند سیاست های خصمانه آمریکا در مقابل ایران در ادوار مختلف ریاست جمهوری تغییر خاصی نکرده است اما  جو بایدن معاون اول باراک اوباما رئیس جمهوری سابق آمریکا می باشد که  در خصوص مذاکره پنج به علاوه یک هم دولت اوباما سیاستی را دنبال کرده بود که نشان می‌داد به شرط محدود کردن سانتریفیوژها مشکلی در تأمین کمک‌های بشردوستانه به ایران وجود نخواهد داشت به همین دلیل گفته می شود در صورت پیروزی بایدن احتمال ایجاد شرایطی برای دیدار مقامات تهران و واشنگتن در کشوری بی طرف مانند شبه جزیره عربی زیاد است. اما چرا باید سیاست های داخلی کشور ما اینچنین درگیر نتیجه انتخابات آمریکا باشد؟ چرا گفته می شود در صورت انتخاب مجدد ترامپ قیمت دلار در ایران تا ۵۰ هزار تومان خواهد رفت و ارزش پول ملی ما در پایین ترین حد ممکن خواهد شد وبسیاری سوال دیگر که باید از مسئولان کشور خود جویا شویم نه آمریکا. زیرا سیاست آمریکا در مقابل ما سالهاست مشخص است آنها قصدی جز بهره کشی از کشور ما ندارند چرا ما نباید با برنامه ریزی مدون  دست آمریکا و دیگر استعمارات جهان را از کشورمان کوتاه کنیم؟

چین و روسیه طی دو دهه اخیر برای تغییر نظم بین المللی با هم همکاری نزدیکی داشته اند و امروزه نه تنها نظم لیبرالی را به چالش کشیده اند بلکه به سمت ایجاد نهادها و اتحادهای دو وچند جانبه همت گماشته اند . این دو کشور در گام بعدی به دنبال ایجاد یک ساز و کار مالی به عنوان جایگزینی برای سوئیفت خواهند بود تا تراکنش های جهانی مالی را از انحصار غرب و آمریکا خارج کنند. ایران نیز در صورت حمایت از تولیدات داخلی و ارزش بخشیدن به پول ملی خود به دلیل نیروی کار فراوان و منابع اولیه میتواند به سرعت به این کشورها نزدیک شود و حتی با آنها متحد شود. البته اتحادی که در آن ایران نیز حق رای داشته باشد نه اتحاد استعمار گونه. امام خمینی (ره) شعار نه شرقی و نه غربی را پایه گذار دولت اسلامی ایران میدانست ایا وقت آن نرسیده که به این شعار جامع عمل بپوشانیم؟!