روایت خبرنگار اخبار اصفهان از سفر به روستای زرد خشوئیه

روستاگردی میانِ رود و ریشه

زرد خشوئیه روستایی سرسبز از توابع بخش باغ بهادران شهرستان لنجان، استان اصفهان است که در ۱۵ کیلومتری باغ بهادران، ۴۰ کیلومتری لنجان و ۷۷ کیلومتری شهر اصفهان (مرکز استان) در حاشیه زاینده رود قرار دارد.

زرد خشوئیه روستایی سرسبز از توابع بخش باغ بهادران شهرستان لنجان، استان اصفهان است که در ۱۵ کیلومتری باغ بهادران، ۴۰ کیلومتری لنجان و ۷۷ کیلومتری شهر اصفهان (مرکز استان) در حاشیه زاینده رود قرار دارد. وجه تسمیه روستا به این صورت است که زرد به رنگ کوه های اطراف روستا اشاره دارد و خشو نیز لفظی است که اهالی روستا از آن به جای خوش آب و هوا استفاده می کنند.

به گزارش سرویس میراث و گردشگری سایت خبری اخبار اصفهان در میان نفس‌هایِ نرمِ زاینده‌رود و باغ‌هایی که سال‌هاست سایه و صدا را به هم پیوند زده‌اند، روستایی نشسته که نامش را در کوچه‌های کاهگلی و در تنِ کهنِ حمام‌هایش می‌توان شنید. خشوئیه؛ دهکده‌ای که هر آجرش حکایتی دارد و هر چنارش چشم‌اندازی از گذرِ زمان نشان می‌دهد. اینجا، زمین مثل دفتر خاطراتی است که باد آن را ورق می‌زند و برگ‌ها می‌رقصند تا داستانِ مردم و آب و آینه را بازگو کنند.

حمامِ خاموش و چنارِ بیدارِ خشوئیه

در قلبِ بافتِ سنتی روستا، حمامی کهنه ایستاده، با طاق‌ها و حجره‌هایی که از روشنی و سایه سخن می‌گویند. حمامِ روستا نه فقط جایی برای شست‌وشو که تئاتری از مناسکِ روزمرهٔ جامعه بوده؛ جایی که زنان و مردان در آن رازها را می‌گفتند، قاشقِ نان را تقسیم می‌کردند و خنده‌ها بینِ دیوارهای خشت‌آهسته طنین می‌انداخت. منابع محلی و گزارش‌های گردشگری به وجود «حمام قدیمی» و بافتِ کهنِ این روستا اشاره کرده‌اند؛ حمامی که نمادی از زندگیِ مشترک و معماریِ بومی است.

اما چشمِ اصلی این روستا یک چنارِ پهن‌ تن است «چنارِ کهنسال» که سایه‌اش سال‌هاست بر کوچه‌ها و آب‌راه‌ها گسترده شده، افسانه‌های محلی، چنار را شاهدِ قرن‌ها و فصل‌ها می‌دانند؛ در برخی گزارش‌های مردمی و شبکه‌های اجتماعی از چناری با قدمتِ بسیار یاد شده که برای اهالی حکمِ یک نشانهٔ هویتی و مکانی را دارد. این درخت نه تنها زیستگاهِ پرنده‌ها که نگهبانِ خاطره‌های روستا نیز هست.

زیرِ لایه‌هایِ خاکِ این سرزمین، ردپایِ کشاورزیِ کهن و شبکه‌های آبی به چشم می‌خورد: باغ‌ها و نهرها که زندگیِ مردم را شکل داده‌اند و موسیقیِ کارِ روزمره را ساخته‌اند. گزارش‌ها و راهنماهای محلی باغ‌بهادران را به خاطر مجاورت با زاینده‌رود و آب و هوای مطبوعش ستوده‌اند؛ ترکیبی از طبیعتِ دست‌نخورده و میراثِ فرهنگی که روستاهایی مثل خشوئیه را به مقصدی مناسب برای گردشگریِ بوم‌گردی و تجربهٔ زندگیِ سنتی تبدیل کرده است.

صبح یکی از روزهای پاییزی سال ۱۴۰۴ است. اهالی رسانه اصفهان تصمیم می‌گیرند آلودگی هوا و دود و دم شهری را رها کنند و برای یک روز هم شده در هوای پارک و فرحبخش خشوعیه تنفس کنند، تا هم دیداری داشته باشند از کوچه پس کوچه های این روستا و جان و دلشان را با پاییز هزار رنگ آن صیقل دهند و هم با مسئولان آن به گفتگو بنشینند.

رویکرد ما حمایت از سرمایه‌گذاری محلی و ایجاد اقتصاد پایدار در روستاها

در این نشست خبری مجید جوهری، مدیرکل دفتر امور روستایی و شوراهای استانداری اصفهان با اشاره به ظرفیت‌های ارزشمند خشوئیه گفت: «بیش از ۱۵۰ روستا در استان اصفهان ظرفیت تبدیل شدن به روستای هدف گردشگری را دارند و خشوئیه به دلیل بافت تاریخی، طبیعت بکر و هویت محلی اصیل، از جمله نقاطی است که می‌تواند در این حوزه الگو باشد. رویکرد ما حمایت از سرمایه‌گذاری محلی و ایجاد اقتصاد پایدار در روستاها است.»

وی به تشکیل اولین روستا تعاون کشور در خشوئیه با مشارکت مستقیم اهالی را اقدامی مهم عنوان کرد و افزود:«زمانی توسعه گردشگری پایدار خواهد بود که مردم خود مالک، تصمیم‌گیر و بهره‌بردار باشند. این تعاونی یک نمونه موفق از حرکت مردم‌محور در توسعه روستایی است.»
در ادامه این مراسم، از لوح ثبت حمام تاریخی خشوئیه رونمایی شد و گزارش عملکرد چهار ساله دهیاری و شورای اسلامی ارائه گردید.

هدف، ایجاد شرایط مناسب برای بازگشت اهالی و اقامت گردشگران است

عقیل مهدی رئیس شورای اسلامی روستا نیز در این نشست با اشاره به اقدامات انجام‌شده گفت:«هدف اصلی ما احیای هویت تاریخی روستا، افزایش سطح خدمات و ایجاد شرایط مناسب برای بازگشت اهالی و اقامت گردشگران است. بخشی از بافت قدیمی مرمت شده و سنگ‌فرش معابر در دست اجرا است، اما برای تکمیل زیرساخت‌های اقامتی و خدماتی نیازمند حمایت بیشتر دستگاه‌های استانی هستیم.»

وی تأکید کرد:«خشوئیه تنها طبیعت زیبا ندارد؛ این روستا در تولید محصولات ارگانیک مانند گردو، زردآلو و فرآورده‌های دامی نیز توان بالایی دارد. توسعه گردشگری می‌تواند زمینه رونق اقتصادی، ایجاد مشاغل محلی و مهاجرت معکوس را فراهم کند.»

خشوئیه در اولویت طرح‌های توسعه گردشگری قرار دارد

یه گفته سعید ایوبیان، بخشدار باغ‌بهادران، در بخش باغ‌بهادران ۳۵ روستای فعال و دو شهر پویا وجود دارد و زاینده‌رود با عبور ۶۵ کیلومتری از این محدوده، ظرفیتی استثنایی برای گردشگری طبیعی و فرهنگی ایجاد کرده است. ایوبیان اضافه کرد: تا چند سال پیش نگاه دقیقی به گردشگری در این منطقه وجود نداشت، اما امروز با تلاش دفتر امور روستایی و بنیاد مسکن، بیش از بیست نقطه گردشگری در بخش شناسایی و آماده جذب سرمایه‌گذار شده است.

خشوئیه به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین و بکرترین روستاها، با چشم‌انداز مشرف به رودخانه، در اولویت طرح‌های توسعه گردشگری قرار دارد. بخشدار باغ‌بهادران بر حمایت از بخش خصوصی در ایجاد دهکده‌های گردشگری تأکید کرد و گفت: هر سرمایه‌گذاری که قصد ورود به این حوزه را داشته باشد، ما آماده‌ایم زمین و زیرساخت را در اختیارش بگذاریم تا با هماهنگی میراث فرهنگی و بنیاد مسکن، اقدامات اجرایی سریع‌تر پیش برود.

سیروس محمدی دهیار روستا نیز ضمن قدردانی از مسئولان و اصحاب رسانه گفت:«برای تبدیل شدن به مقصد گردشگری، وجود اقامتگاه‌های بوم‌گردی ضروری است. روستا تعاون خشوئیِه با همین هدف فعال شده و امیدواریم با حمایت مسئولان و حضور سرمایه‌گذاران، پروژه‌های نیمه‌تمام به نتیجه برسند.»