خانواده زندانیان ، مجرم نیستند

فرزانه مستاجران

در حالی پنج خرداد ، روز ملی حمایت از خانواده های زندانیان را گرامی میداریم که امسال این روز با شبهای قدر مقارن شده است و همه ایران عزادار مولا و پیشوایمان حضرت علی (ع) هستیم. نقل است در اسلام اولین زندان به دستور حضرت علی(ع) ساخته شد و زندانیان بعد از ساخت این زندان از سیاه چال های تنگ و تاریک که قبل از آن برای حبس شان استفاده می شد رهایی یافتند.اما در زندان حضرت علی (ع) همه با هم برابر بودند و به هیچ کس به دلیل خاندان و تبارش و یا ثروتش ترحم نمی شد. و حتی کسانی چون  ابن هرمه که در اهواز، ناظر بازار بود، منذربن جارود، کارگزار در فارس و مختلس بیت المال،زید بن حجیه، فرماندار و دزد بیت المال، مصقله بن هبیره، فرماندار محلی در فارس،  مسیب، فرماندار نظامی نالایق، در زندان حضرت علی (ع) جای داشتند و توبیخ شده اند. در آن زمان یک سیاه حبشی در مدینه با مشک به مردم آب می‌داد، ولی انگشتان یک دستش قطع شده بود، فردی از او پرسید؛ چه شده؟ وی پاسخ داد: قطعنی خیر الناس، دستم را بهترین خلق خدا، قطع کرده است، دزدی کردم و حضرت پرسید: آیا می‌دانستی که دزدی حرام است؟ گفتم: آری، حضرت دستور داد که دستم را قطع کنند، ولی بعد از آن من را در خانه‌ای نگه‌داری کردند و با روغن حیوانی و عسل، از ما پذیرائی کردند تا زخم دستم بهبود پیدا کرد، و سپس با احترام مرا آزاد کردند و لباس مناسبی به من هدیه دادند. از آیات و روایات بر می آید که حضرت علی (ع) هنگامی که پای عدالت در میان بوده فرقی برایشان نمی کرده که والی فارس باشد یا سیاه حبشی و از طرفی وقتی پای ترحم و کمک به میان می آمده چون اعضا ی خانواده یشان از زندانیان مراقبت  می کردند و آنها را یاری می نمودند.

پنجم خرداد  مصادف با روز ملی حمایت از خانواده زندانیان است . متاسفانه این افراد در حالی که هیچ گناهی نکرده اند  در معرض انواع آسیب های اجتماعی، فرهنگی، روانی و اقتصادی قرار دارند. به نظر می رسد اولین قربانیان یک زندانی خانواده وی هستند. هر چند درصد بالایی از زندانیان در اثر یک حادثه و سهل انگاری به زندان افتاده اند و امکان داشت هر کدام از ما به جای آنها بودیم همین اشتباه را مرتکب می شدیم اما به محض اینکه آنها گرفتار زندان می شوند ، مردم بدون در نظر داشتن عوامل ، مهر زندانی را بر پیشانی وی و خانواده اش می زنند تا دیگر اعتمادها به این قشر از جامعه از دست برود و اکثر زندانیان که اتفاقا سرپرست خانواده شان نیز هستند به دلیل بد نامی در صورت آزاد شدن هم دیگر نتوانند در جامعه به راحتی فعالیت اقتصادی را از سر بگیرند به همین دلیل آنها و خانواده یشان جز نیازمند ترین افراد جامعه خواهند شدو از قدیم گفته اند وقتی از دری فقر بیاید از پنجره ایمان می رود. همین فقر آنها باعث می شود خطاهای دیگر در پی خطای اولیه رخ دهد و ما حق به جانب با خود بگوییم توبه گرگ مرگ است. در حالی که اگر در همان ابتدا به این خانواده کمک می شد چه بسا جامعه شاهد خطاهای بعدی نبود و میزان جرایم در سطح کشور کاهش می یافت.

 امروز در تقویم کشورمان به عنوان روز حمایت از خانواده های زندانیان به ثبت رسیده است تا همه بدانند  درصورت عدم حمایت از این خانواده ها شاهد رشد چشمگیر طلاق ، ترک تحصیل ، ناهنجاری های اجتماعی و روانی، گرایش اعضای خانواده به مشاغل کاذب و تکدی گری خواهیم بود .