بامبولک خیال را به واقعیت نزدیک می کند

صدای خنده‌ی بچه‌ها از سالن اکران بیرون می‌آمد. همان لحظه‌ای که عروسک بامبولک روی پرده، دست‌هایش را باز کرد و به آرزوهای کودکان سلام گفت سالن پر از برق چشم‌هایی شد که خیال را باور کرده بودند، رویا و خیالی که در فیلم شهر آرزوها موج میزد. در شهر آرزوها، عروسک‌ها زنده‌اند، اما نه با جلوه‌های ویژه کامپیوتری بلکه واقعی، آنها با دست و جان چند عروسک ‌گردان زندگی می کنند.درست بعد از نمایش، در نشست رسانه‌ای فیلم شهر آرزوها (بامبولک ۲) ، همین حس صمیمی و کودکانه ادامه داشت جایی که محمدمتین اوجانی کارگردان، امیرمحمد عبدی نویسنده و آیان یاربیگی، بازیگر خردسال فیلم، کنار هم از تجربه ساخت اثری گفتند که به قول اوجانی، از دل آرزوهای کودکان زاده شد.

فیلم کودک برخلاف تصور خیلی‌ها، ساده نیست

به گزارش اخبار اصفهان اوجانی که پیش‌تر فیلمی اجتماعی با مخاطبان بزرگسال ساخته بود، در این نشست از تغییر مسیرش به سینمای کودک گفت و تأکید کرد: فیلم کودک، برخلاف تصور خیلی‌ها، ساده نیست و پر از ظرافت و جزئیاتی است که اگر اشتباه کنار هم چیده شود، جادو از بین می‌رود. وی ادامه داد : سینمای کودک تنها ژانری است که هم باید خیال را نشان دهد، هم واقعیت را لمس کند.اوجانی توضیح داد: در قسمت اول بامبولک، عروسک‌ها سی‌جی بودند، ولی در این قسمت تصمیم گرفتیم واقعی شوند تا کودک حس نزدیکی بیشتری با آن‌ها پیدا کند. هر عروسک، دنیای خودش را دارد و به مراقبت چند نفر نیاز دارد.

اوجانی با نگاهی امیدوار گفت: کودکی، ساده است اما ساختنش سخت‌ترین کار دنیا است. من با بامبولک ۲ یاد گرفتم که برای ساختن جهان کودک، باید خودت را به اندازه‌ی آن‌ها کوچک کنی و از زاویه‌ی نگاهشان دنیا را ببینی. وی با اشاره به بخش‌هایی از فیلم که برایش عزیزتر است، گفت: در بعضی قسمت‌ها روی مفهوم خانواده تأکید کردیم و حس وطن‌دوستی را هم وارد داستان کردیم. این بخش‌ها برای من خیلی ارزشمند است. کودک امروز باید بداند خانه‌اش، خانواده‌اش و کشورش چه معناهایی دارند.

این کارگردان  در پاسخ به پرسشی درباره شباهت‌های احتمالی فیلم با آثار خارجی گفت: ما در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که تقریبا همه داستان‌ها جایی روایت شده‌اند. مهم این است که روایت ما ایرانی باشد و به دل مخاطب خودمان بنشیند. من سعی کردم فانتزی را با واقعیت ترکیب کنم؛ طوری که بچه‌ها هم بخندند، هم فکر کنند.

کار با عروسک خیلی سخت بود

آیان یاربیگی بازیگر خردسال و یکی از ستاره‌های فیلم نیزدر این نشست با انرژی از تجربه متفاوتش گفت و اذعان داشت: کار با عروسک خیلی سخت بود، چون باید با چیزی بازی می‌کردم که زنده نیست، اما وقتی یاد گرفتم چطور نگاه کنم، حس کردم واقعا دوستم است.وی با شیطنت خاصی ادامه داد: من از دو سالگی جلوی دوربین بودم، ولی این اولین فیلمی است  که برای بچه‌ها من در آن بازی کردم.

از دل همین ایده بامبولک به دنیا آمد

در بخش دیگری از نشست، امیرمحمد عبدی، نویسنده فیلم، درباره شکل‌گیری ایده بامبولک گفت: ما خواستیم شخصیتی داشته باشیم که بتواند آرزوهای بچه‌ها را برآورده کند. از دل همین ایده، بامبولک به دنیا آمد. قصه‌ی کودک، اگرچه ساده به نظر می‌رسد، اما باید در عمق خودش امید، خیال و رشد را داشته باشد.