وزیر ارشاد: اصفهان گزینه اصلی میزبانی دائمی است

خبر خوش شب گذشته برای اهالی هنر و فرهنگ اصفهان و سینمای کودک ایران سرانجام تحقق یافت. در حاشیه برگزاری سی و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، اعلام کرد که بر اساس مذاکرات صورت گرفته با استاندار اصفهان، مقرر شده است که اصفهان به عنوان میزبان دائمی این رویداد ملی و بین‌المللی شناخته شود. این تصمیم، که نویدبخش استقرار کامل دبیرخانه دائمی جشنواره در این شهر است، نقطه عطفی در تاریخ سینمای کودک کشور محسوب می‌شود و نشان‌دهنده اهمیت جایگاه اصفهان در برنامه‌های کلان فرهنگی دولت است.

به گزارشاخبار اصفهان این سند به تحلیل ابعاد مختلف این تصمیم استراتژیک، پیامدهای آن بر اکوسیستم سینمای کودک، و همچنین بررسی مبانی کیفی توسعه این حوزه می‌پردازد که توسط وزیر ارشاد در حاشیه همین رویداد مطرح گردیده است.

اعلام نهایی؛ پایان گمانه‌زنی‌ها درباره میزبانی دائمی

تصمیم به تثبیت میزبانی اصفهان، پس از سال‌ها برگزاری این جشنواره در پایتخت و سپس جابجایی‌های مقطعی، نشان‌دهنده بلوغ زیرساخت‌های فرهنگی و هنری شهر تاریخی اصفهان است. وزیر ارشاد با تأکید بر نقش محوری اصفهان در این عرصه، اعلام داشت که مراحل اداری برای انعقاد تفاهمنامه رسمی و پایه‌گذاری ساختار دائمی دبیرخانه در جریان است.

اهمیت استقرار دبیرخانه دائمی

استقرار دبیرخانه دائمی در یک شهر خاص، مزایای متعددی را به همراه دارد که فراتر از صرف برگزاری سالانه مراسم است:

۱ – تضمین ثبات برنامه‌ریزی: برخلاف حالت موقت که نیازمند آماده‌سازی‌های زیرساختی فشرده در هر دوره است، دبیرخانه دائمی امکان برنامه‌ریزی بلندمدت برای توسعه زیرساخت‌های مرتبط، همچون سینماتک کودک، مراکز پژوهشی و کارگاه‌های آموزشی را فراهم می‌آورد.

۲ – ایجاد قطب تخصصی: اصفهان تبدیل به قطب اصلی سینمای کودک در خاورمیانه خواهد شد. این تمرکز منابع و تخصص، به شکوفایی استعدادهای محلی و جذب سرمایه‌گذاران حوزه کودک کمک می‌کند.

۳ – افزایش اعتبار بین‌المللی: داشتن یک مقر ثابت برای جشنواره‌ای با سابقه بین‌المللی، سطح مذاکرات و همکاری‌های خارجی را ارتقا می‌دهد.

این اقدام، ثبات برنامه‌ریزی بلندمدت را برای این جشنواره تضمین می‌کند و به سینماگران کودک این امکان را می‌دهد که با چشم‌اندازی روشن‌تر به تولید آثار خود بپردازند.

سه ستون توسعه سینمای کودک و نوجوان

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در این فرصت، تنها به اعلام خبر میزبانی اکتفا نکرد، بلکه به تشریح سه عامل کلیدی برای ارتقاء سطح کیفی فیلم‌های حوزه کودک و نوجوان پرداخت که نشان‌دهنده تمرکز استراتژیک وزارتخانه بر محتوا و شناخت مخاطب است. این سه رکن، نقشه راه کیفی وزارت ارشاد برای دهه پیش رو در حوزه سینمای کودک را ترسیم می‌کنند.

رکن اول: شناخت درست از کودک امروز

مهم‌ترین چالش در تولید محتوای کودک، شکاف نسلی و فناورانه است. وزیر تأکید کرد:اولین رکن، «شناخت درست از کودک امروز» است؛ چرا که مخاطب امروز، نسلی است که فاصله فرهنگی و رسانه‌ای قابل توجهی با نسل‌های دهه‌های ۶۰ و ۷۰ دارد و باید زبان مشترک با او کشف شود.

کودک امروزی، فرزند عصر دیجیتال است؛ او با پلتفرم‌های جهانی، محتوای تولید شده توسط همسالان خود (تولیدکنندگان محتوای آنلاین)، و سرعت بالای انتقال اطلاعات خو گرفته است. درک این واقعیت، مستلزم تحلیلی عمیق‌تر از نیازهای روانی و اجتماعی این نسل است. تحلیل‌گران سینمایی باید از مدل‌های سنتی روایت فاصله گرفته و به زبان سینمایی نوینی دست یابند.

به لحاظ آماری، نرخ نفوذ اینترنت و استفاده از ابزارهای هوشمند در بین کودکان ۶ تا ۱۴ سال در ایران، رشدی نمایی داشته است، که این امر، انتظارات آنان از کیفیت بصری و عمق روایی آثار را به شدت افزایش داده است.

رکن دوم: جایگاه بی‌بدیل فیلمنامه خوب

وزیر بر این باور است که تکنولوژی و جلوه‌های ویژه تنها عوامل جانبی هستند؛ ستون اصلی، متن است:دومین عامل، جایگاه بی‌بدیل «فیلمنامه خوب» است؛ اثری که داستانی قوی و تأثیرگذار را روایت کند، بیش از هر عامل دیگری می‌تواند مخاطب را جذب کند.

یک فیلمنامه قوی در حوزه کودک باید بتواند مفاهیم پیچیده اخلاقی، اجتماعی و تربیتی را در بستری جذاب و بدون نصیحت مستقیم ارائه دهد. فرمول موفقیت در این حوزه اغلب بر پایه ساختار سه‌پرده‌ای کلاسیک بنا شده است، اما با پرداخت‌های مدرن و ارجاعات فرهنگی مرتبط با جهان کودک امروز.

فرمول ساده‌سازی محتوا برای کودک باید با در نظر گرفتن ظرفیت‌های شناختی او تعدیل شود. به عبارت دیگر، فیلمنامه باید مرز بین سادگی برای فهم و سطحی‌نگری را به درستی رعایت کند.

رکن سوم: حمایت‌های اقتصادی و پشتیبانی مناسب

بخش سوم به تضمین امکان تولید فیلم‌های با کیفیت پس از مرحله نویسندگی مربوط می‌شود: سومین رکن، تأمین «حمایت‌های اقتصادی و پشتیبانی مناسب» است تا چرخ تولید آثار فاخر متوقف نشود.

تولید فیلم‌های کودک، به ویژه آنهایی که دارای جلوه‌های بصری یا نیاز به تیم‌های تخصصی روانشناسی کودک در مرحله پیش‌تولید هستند، هزینه‌بر است. حمایت‌های اقتصادی نباید تنها در قالب سرمایه‌گذاری اولیه باشد، بلکه باید شامل تأمین زیرساخت‌های پساتولید، مانند استودیوهای صداگذاری و تصحیح رنگ با استاندارد بین‌المللی نیز گردد. این حمایت‌ها باید به گونه‌ای باشد که ریسک سرمایه‌گذاری در سینمای کودک را کاهش دهد.