آگِردَک، طعمی از جنس خاطره و خوشی؛ شیرینی خاص نجف آباد

اگر از خیابان حججی نجف‌آباد بگذرید، احتمالاً پیش از آن‌که چشم‌تان مغازه‌ای را ببیند، بوی خوشی در هوا به مشامتان می رسد که شما را متوقف می‌کند تا به جستجو بپردازدید و ناگهان مغازه ای کوچک را می‌بینید که چند خانم در آن مشغول پخت یک شیرینی محلی هستند و روی شیشه مغازه هم نوشته اگردک.

طعم اصالت در دستانی زنانه‌

به گزارش وب سایت خبری اخبار اصفهان در یک عصر پاییزی در حال عبور از یکی از خیابان های نجف آباد بودم که این حس را تجربه کردم و کنجکاو به سمت مغازه رفتم، درب مغازه را که گشودم ، گرمایی دل‌نشینی به صورتم خورد که با بوی خوش شیرینی همراه بود، سلام کردم و خانمی میانسال که پشت دخل نشسته بود به گرمی پاسخم را داد ، گرم صحبت با خانم ها شدم که در حال پخت یک نوع شیرینی محلی بودند که اگردک نام دارد .

اگردک یکی از قدیمی‌ترین شیرینی‌های محلی نجف‌آباد است که از خمیری درست می‌شود که با آرد، شیر، تخم‌مرغ است و پس از ورز خوردن در روغن داغ سرخ می‌شود. ظاهرش کمی شبیه دونات است، اما مزه‌اش چیزی فراتر است و بسیار خوشمزه تر از دونات است و پیدا بود مهارت پخت در طعم آن بسیار تاثیر دارد .

دوباره به اگردک و خاطره آن جان بخشیدیم

از خانم ها خواستم تا برایم بیشتر از کارشان بگویند و یکی از خانم ها در حالیکه خمیر را برش می داد گفت : اگردک همیشه جزئی از زندگی‌مان بوده است ، بچه که بودم مادرم همیشه درست می‌کرد و بویش تا کوچه می‌رفت.

می‌پرسم چه شد دوباره سراغش رفتید؟

لبخندی زد و ادامه داد : دلم نمی‌آمد اسم اگردک فقط در خاطره‌ها بماند و اینجا در کنار چند نفر از دوستان کار میکنیم و دوباره به اگردک و خاطره آن جان بخشیدیم و خدا را شکر مردم هم استقبال خوبی از خرید این شیرینی دارند.

کار، رفاقت و دلخوشی

کنارش ، زنی پرانرژی خمیر را در روغن می اندازد و می‌گوید: ما اینجا فقط کار نمی‌کنیم، زندگی می‌کنیم.
از او پرسیدم کار سخت نیست؟ می‌خندد و می‌گوید: گرمای روغن، کار زیاد، ایستادن طولانی سخت است اما وقتی نگاه می‌کنم و میبینم مشتری ها چقدر از طعم اگردکی که ما میپذیم تعریف میکنن همه خستگی فراموش می‌شود.

او در حالی که شیرینی‌ها را از روغن بیرون می‌آورد، ادامه می‌دهد: بعضی‌ها هم می‌گویند این اگردک طعم همان اگردک است که مادربزرگمان درست می‌کرد.

مغازه پر از برکت شده است

در گوشه‌ی مغازه، پیرمردی مهربان نشسته و یک لیوان چایی را آرام می‌نوشد و با لبخندی پدرانه به خانم ها نگاه می‌کند، او صاحب این مغازه است و نامش آقای رهبری است او می‌گوید: از وقتی خانم ها اینجا اگردک درست می‌کنند ، مغازه پر از برکت شده و مردم میگویند طعم این اگردک واقعا فرق دارد، من هم می‌دونم چرا، چون واقعا این خانم ها با مهارت و عشق آن را درست می کنند .

کار فقط پخت شیرینی نیست

وقتی خواستم از مغازه بیرون بیایم ، یکی از خانم ها صدایم زد و گفت: باز هم به ما سر بزن خانم خبرنگار، دفعه‌ی بعد بیا خودت هم اگردک درست کن، خندیدم و از آنها خداحافظی کردم و از مغازه خارج شدم اما من در دیدار با این جمع صمیمی پی بردم در این مغازه کوچک، کار فقط پخت شیرینی نیست ، تمرینی است برای زنده نگه‌داشتن یک اصالت. هر خمیر که ورز داده می‌شود، یاد نسلی را تکرار می‌کند که طعم زندگی را در سادگی می‌دیدند. این زنان، با لبخند و تلاش، نه‌تنها طعم فراموش‌شده‌ اگردک را برگردانده‌اند، بلکه بخشی از هویت شهرشان را دوباره زنده کرده‌اند.