آموزش موسیقی نه با اجبار و پیچیدگی، با شعر و  رنگ

در دنیایی که کودکی بسیاری از بچه‌ها میان آموزش‌های فشرده، بازی‌های دیجیتالی و اضطراب‌های زودرس گم می‌شود، هنوز هستند کسانی که باور دارند نغمه‌های موسیقی می‌تواند پلی میان روح لطیف کودک و دنیای پرهیاهوی بزرگسالی باشد. امید بابک‌پور، مدرس تار و سه‌تار و پژوهشگر و مدرس موسیقی، یکی از همین هنرمندان است که  سالهای زیادی از عمرش را در زمینه شناخت و آموزش موسیقی صرف کرده و چندین سال نیز صرف نگارش کتابی به نام «هنرستانک» برای کودکان کرده تا موسیقی را نه با اجبار و پیچیدگی، بلکه با شعر و  رنگ بیاموزند.

به گزارش اخبار اصفهان در مراسم رونمایی از کتاب هنرستانک با نویسنده او گفت‌وگویی اختصاصی داشتیم  درباره موسیقی، کودکی و آرزوهای گمشده‌ای که شاید با یک نغمه بازگردند.

کمی از مسیر حرفه‌ای خود در دنیای موسیقی برایمان بگویید.

من حدود ۲۷ سال است که در زمینه تدریس ساز تار و سه‌تار فعالیت می‌کنم و همیشه دغدغه آموزش درست موسیقی به نسل‌های مختلف، به‌ویژه کودکان، را داشته‌ام. این اولین کتاب من است که به‌طور تخصصی برای کودکان نوشته شده تا بتوانند با زبان خودشان با موسیقی ارتباط بگیرند.

ایده نگارش هنرستانک از کجا شکل گرفت؟

در طول سال‌ها تدریس، متوجه شدم آموزش ساز برای کودکان همیشه با مشکل همراه است  کتاب‌هایی که وجود داشتند یا برای بزرگسالان بودند یا درک و تفکر کودکانه در آن‌ها لحاظ نشده بود. همین مسئله باعث شد تصمیم بگیرم روش تدریسم را با روحیات کودکان هماهنگ کنم. به تدریج با شعرها و تصاویر کودکانه‌ای که برای درس‌ها استفاده می‌کردم، به این نتیجه رسیدم که این تجربه‌ها باید به شکل کتاب دربیاید تا سایر معلمان و کودکان هم از آن بهره ببرند.

چه تفاوتی میان هنرستانک و دیگر کتاب‌های آموزشی موسیقی برای کودکان وجود دارد؟

اغلب کتاب‌های موسیقی موجود برای کودکان، در واقع نسخه ساده‌شده کتاب‌های بزرگسالان‌ هستند اما در هنرستانک، از ابتدا با دید و ذهن کودک پیش رفته‌ام. این کتاب زبان آموزشی ساده، اشعار آهنگین، تصاویر رنگی و فضای کاملاً کودکانه‌ای دارد که کودک احساس نزدیکی و لذت کند، نه تکلیف. حتی نوع کاغذ و رنگ‌بندی صفحات هم با هدف جذب کودک انتخاب شده و گلاسه است.

در بخشی از صحبت‌هایتان اشاره کردید که این کتاب برگرفته از کتاب استاد خالقی است کمی توضیح می‌دهید؟

بله، در واقع ایده اولیه از کتاب هنرستان استاد خالقی الهام گرفته شده است که برای بزرگسالان نوشته شده و من با حفظ چارچوب علمی، محتوا را با شعر، تصویر و روش آموزشی خاصی بازآفرینی کردم تا برای کودکان پنج تا دوازده‌ساله مناسب شود.

به نظر شما، موسیقی در آموزش کودکان کشور چه جایگاهی دارد؟

صادقانه بگویم جایگاه چندان قابل قبولی ندارد. موسیقی اصیل ایرانی در مدارس ما تقریباً غایب است. اگر بخواهیم کودکان را از گرایش به موسیقی غربی دور کنیم، باید تغذیه فرهنگی درستی به آن‌ها بدهیم. وقتی ما غذای موسیقایی ایرانی را به کودک ندهیم، او ناچار از سفره دیگری تغذیه می‌کند. آموزش موسیقی علمی و متناسب با سن کودک، بهترین راه حفظ و انتقال موسیقی ایرانی است.

هدف من از نوشتن کتاب خدمت به کودکان ایران بود من معتقدم اگر هنرمند به دنیای کودک احترام نگذارد و او را جدی نگیرد، هیچ کتاب یا آموزشی موفق نخواهد شد. ما باید کودکانه فکر کنیم تا بتوانیم او را به دنیای موسیقی دعوت کنیم.

نقش رسانه‌ها را در ترویج موسیقی کودک چگونه می‌بینید؟

خیلی کم‌رنگ است ، رسانه ملی به ویژه صدا و سیما در این حوزه تقریباً کار خاصی انجام نمی‌دهد. نتیجه این می‌شود که بچه‌های ما موسیقی را از ماهواره و فضای مجازی می‌آموزند. رسانه‌ها باید بدانند موسیقی فقط نغمه نیست، زبان روح و تربیت ذوقی کودک است.

کودکان از چه طریق می توانند با هنرستانک ارتباط برقرار کنند و آن را تهیه نمایند ؟

کودکان می‌توانند از طریق اسکن پشت جلد، به فایل‌های صوتی قطعات دسترسی داشته باشند. این کار باعث می‌شود آموزش برایشان جذاب‌تر و کاربردی‌تر شود. کتاب از طریق انتشارات عارف تهران و دیلمان اصفهان و همین‌طور فروشگاه‌های زنجیره شیرانی در دسترس است .