فرزندآوری در گرو مشکلات اقتصادی

فرزانه مستاجران جمعیت کنونی جهان ۷/۷ میلیارد نفر است. در سال ۱۹۵۰ جهان جمعیتی کمتر از دو و نیم میلیارد نفر داشته است. به نظر میرسد ۷۰ سال برای سه برابر شدن جمعیت جهان مدت کوتاهی باشد. رشد جمعیت به نوبه خود رشد توسعه ،آموزش، بهداشت و… را می طلبد و هر فردی که به […]

فرزانه مستاجران

جمعیت کنونی جهان ۷/۷ میلیارد نفر است. در سال ۱۹۵۰ جهان جمعیتی کمتر از دو و نیم میلیارد نفر داشته است. به نظر میرسد ۷۰ سال برای سه برابر شدن جمعیت جهان مدت کوتاهی باشد. رشد جمعیت به نوبه خود رشد توسعه ،آموزش، بهداشت و… را می طلبد و هر فردی که به جهان افزوده شود نیاز دارد تا از شرایط زندگی مطلوب بهره مند شود. هر چند طی این ۷۰ سال تکنولوژی نیز پیشرفت شایانی کرده است اما به نظر می رسد رشد تکنولوژی پاسخگوی رشد جمعیت نبوده و هرچه جمعیت جهان بیشتر می شود شاهد فقر و تنگدستی افرادی در سراسر جهان هستیم که عمدتا هم در کشورهای توسعه نیافته مشاهده می شود. در سال ۱۹۸۹ میلادی،‌ سازمان ملل متحد پیشنهاد داد تا ۱۱ جولای هر سال به عنوان «روز جهانی جمعیت» از سوی تمام کشورهای جهان با هدف حفظ زندگی انسان‌ها، کاهش فقر، ایجاد تعادل در رشد جمعیت ‌و ایجاد خانواده‌ها و جوامع سالم و خوشبخت و یک دنیای بهتر و سالم‌تر ؛ در نظر گرفته شود. امروز ۱۱ جولای و روز جهانی جمعیت است.

گفته می شود نیمی از  رشد جمعیت به کشورهای آفریقایی مربوط می شود. کشورهایی که در فقر به سر می برند و هر نوزاد متولد شده باید با انبوهی از مشکلات دست و پنجه نرم کند تا بتواند زنده بماند و زندگی کند. اما آن سوی داستان کشورهای توسعه یافته ای قرار دارند که برای تولد هر نوزاد هزاران دلار سرمایه گذاری میکنند و باز هم رشد جمعیت در این کشور ها رو به کاهش و یا حتی منفی است. به عنوان مثال در ژاپن  به دلیل تعداد بسیار محدود زاد و ولد، جمعیت ۱۲۷ میلیونی امروزی ژاپن، تا سال ۲۰۵۰ به ۹۵ میلیون کاهش خواهد یافت . جمعیت کشور  آلمان نیز در این مدت به ۷۱ میلیون نفر یعنی ۱۱ میلیون نفر کمتر از امروز کاهش می‌یابد. کاهش رشد جمعیت در کشورهای توسعه یافته سبب خواهد شد نمودار جمعیتی در این کشورها به سوی کهنسالی برود.

ایران نیز در سالهای اخیر با کاهش رشد جمعیت مواجه شده است  از سوی دیگر از آنجا که جمعیت جوان یکی از مهم‌ترین شاخصه ها و سرمایه یک کشور است که می‌تواند حرکت و پیشرفت آن را سرعت بخشد؛ ایران نیز احتیاج به تشویق جامعه برای افزایش جمعیت دارد. کشورهایی چون چین، برزیل، روسیه، ژاپن، ویتنام، آلمان، ایران، تایلند و انگلستان  در سیاست های خود تا سال ۲۰۵۰ افزایش جمعیت را اتخاذ نموده اند اما این تصمیم تنها با حرف و شعار عملی نخواهد شد و کشورهایی که علاوه بر هدف راه فرزند آوری را نیزهموار کرده و موانع اقتصادی و اجتماعی آن را بر طرف میکنند موفق تر خواهند بود. بسیاری از کشورهای این رده برای جلوگیری از رشد منفی جمعیت سیاست حمایت از فرزند آوری را برنامه های خود گنجانده اند . برای مثال در کشور سوئد به مهاجرینی که فرزندشان را در آن کشور به دنیا بیاورند؛ علاوه‌بر مجوز اقامت دائم، پاداش نیز پرداخت می‌شود.

در کشورهای مختلف با توجه به شرایط اقتصادی  و رفاهی جامعه افزایش جمعیت، می‌تواند هم فرصت و هم تهدید باشد. جمعیت با کیفیت و دارای رفاه و توانمند برای هر کشور فرصت است، اما اگر این جمعیت دارای کیفیت نباشد، افزایش جمعیت می تواند به هر نظام و کشوری آسیب برساند . در ایران نیز با وجود نیاز به افزایش جمعیت و یا حفظ میزان جمعیت موجود ، مشکلات جوانان برای فرزند اوری به قدری زیاد است که اگر حمایت ویژه از سوی دستگاه های مربوطه نشود مسلما در سالهای آتی به مشکل بر خواهیم خورد و با یک نسل پیر رو به رو می شویم . برای افزایش جمعیت در ایران بزرگترین مشکل عدم حمایت های اقتصادی است زیرا هنوز هم ایرانیان به کانون خانواده و فرزند آوری علاقه مند هستند اما مشکلات اقتصادی باید از سر راهشان برداشته شود.