به مناسبت روز جهانی ناشنوایان شنیدن ناشنیده ها

شاید هدف از این نام گذاری، ارتقای فرهنگ ارتباط با ناشنوایان، دانسته هایی از زبان اشاره و آگاهی سیاست مداران و همچنین عموم مردم از مشکلاتی است که این قشر در جهان با آن رو به رو هستند اما در کشور ما با وجود وضعیت اقتصادی موجود کار برای ناشنوایان سخت تر هم است. اما آیا نشنیدنشان باید سببی باشد تا دیده نشوند؟حتی در کشور ما آمار دقیقی از آنها در دست نیست! این افراد مانند دیگر معلولان جامعه با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند اما ناتوانی آنها برخلاف دیگر معلولان سبب شده در برقراری ارتباط با سایر افراد جامعه با مشکلات بیشتری رو به رو باشند، چون ناشنوایان در دنیای ساکت‌شان هر روز تنهاتر می‌شوند و موانع بیشتری بر سر راهشان قرار می‌گیرد.
با وجود اینکه ناشنوایان نمی شنوند که چه میزان در کشور اختلاس شده است و دلار قیمتی ۲۰برابری پیدا کرده و حتی پاسخ مسئولین برای دلیل این مشکلات را هم نمی شنوند(البته ما هم پاسخ مسئولین را تا کنون نشنیده ایم!) اما با تمام وجود مشکلات ناشی از آن را درک می کنند. به دلیل وقفه های بوجود آمده در واردات پروتز حلزون شنوایی، مدت زمانی که بیماران در نوبت عمل می مانند افزایش یافته است و بیماران بین هشت ماه تا یک سال مجبور هستند در نوبت عمل کاشت باشند این در حالی است که ممکن است سن طلایی کاشت برای کودک از دست برود. به دلیل نوسانات و افزایش چندین برابری نرخ ارز، شرکت های واردکننده پروتز حلزون شنوایی به دلیل عدم تخصیص ارز دولتی به این شرکت ها، با مشکل برای واردات قطعات این پروتزها مواجه شده اند و این قطعات را با قیمت دلار آزاد خریداری کرده اند لذا بیماران با کمبود و افزایش قیمت چندبرابری این قطعات روبرو شده اند.
افزایش نرخ ارز بر قیمت سمعک نیزتاثیر گذاشته و این مساله جامعه ناشنوایان را دچار مشکل کرده است، سمعکى که قبلا چهار میلیون تومان قیمت داشت اکنون ۱۰ میلیون تومان به فروش مى رسد و این گرانى ها ناشى از افزایش نرخ ارز است.متاسفانه با وجود درخواست بهزیستی برای واردات سمعک با ارز دولتی، تاکنون اتفاقی نیفتاده است و شاهد رشد قیمتى سمعک هستیم. مگر قرار نبود بیماران هیچ کمبودی حس نکنند؟ مگر قرار نیست به بیماران ارز دولتی هرچقدر که لازم است تعلق گیرد؟ پس فکری به حال ناشنوایان و کم شنوایان جامعه نیز بکنید تا این ناشنوایی به معضلات دیگری در زندگی این افراد و خانواده هایشان تبدیل نشود.
از دیگر مشکلات جامعه ناشنوایان عدم ارتباط و راه های ارتباطی این افراد با جامعه است. ناشنوایان پس از ورود به جامعه و هنگام تحصیل یا ازدواج با مشکلات بسیاری دست به گریبان می شوند و کمبود رابط یکی از مهم ترین مشکلات آن هاست. تامین رابط یکی از وظایف سازمان بهزیستی است اما متاسفانه رابط برای ناشنوایان به اندازه کافی تربیت نشده است و رابط هایی هم که کار می کنند کم کم بازنشسته می شوند. با توجه به این موارد، ناشنوایان نوعی بدبینی به جامعه پیدا می کنند و از برخوردهایی که در جامعه، مردم، مراکز آموزش و غیره می بینند به شدت آزرده می شوند. در مجموع باید گفت هفته جهانی ناشنوایان مناسبت خوبی برای طرح مشکلات، شناسایی توانایی های آنان به جامعه، افزایش اطلاعات و آگاهی والدین درباره اهمیت طرح غربالگری، پیگیری مشکلات کودکان ناشنوا و استفاده از برنامه های توان بخشی است اما از آن مهمتر شنیده شدن ناشنوایان توسط مسئولین است. «لطفا ناشنوایان را بشنوید»